Samenvatting
Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit van mijn leven hartkloppingen heb gekregen in een auto. Zaterdag moest ik even een kromme valbeugel van mijn motor naar een motorvriend in Amsterdam brengen die zei dat ie ‘m weer recht kon buigen. Toen ik de afslag naar Hoofddorp nam in de nieuwe Citroën C3 liet ik de Cruise Control op 100 km/u staan zo van dat moet makkelijk kunnen in deze auto. De afslag met zeer fraaie S-bocht was een eitje voor de Citroën C3 maar mijn hersenen dachten daar blijkbaar anders over. Na de ongelofelijk strak genomen S-bocht begon mijn hart als een bezetene te kloppen in mijn borstkas. Ik had echt zoiets van doe normaal joh gek hart van mij. Ineens realiseerde ik mij hoe absurd hard ik door de S-bocht was gereden gewoon omdat het kan met deze auto. Ja en nu? Ja uh dit is gewoon een hele goede. En wat is het eigenlijk voor een auto? Ik vind persoonlijk dat deze auto op iets tussen een Hatchback en een Crossover lijkt. De wegligging is dus subliem dat mag duidelijk zijn maar ook verder klopt alles. Het interieur is lekker frivool en erg fraai, zelfs Bas van Autobeklederij v/d Werf was er helemaal weg van. Hij liet zich nog ontvallen dat hij ‘m zowaar zelfs in het rood mooi vindt. Bagageruimte is prima alleen de beenruimte voor de passagiers op de achterbank valt wat tegen vooral achter mij. Nou kun je de stoelen makkelijk iets naar voren schuiven want dan zit de passagier rechts nog steeds ruim en omdat het een automaat is kon ik de bestuurdersstoel ook nog iets naar voren schuiven. Alles bij elkaar is het een hele fijne auto die ongelofelijk lekker rijdt, bovendien ook nog eens een sublieme wegligging heeft, er leuk uitziet van binnen en van buiten. Knap gedaan van Citroën!
Plus: Bagageruimte – Stuurgevoel – Verbruik – Vering/demping – Wegligging – Zit
Min: Automaat blijft na Resume met 50 km/u een versnelling lager hangen – Beenruimte passagiers achterin
Testverslag
Als ik in een testauto naar de JC Arena rijd is het voor mij altijd weer de vraag of er net op dat moment een aso (lees: sparringpartner) door het verkeer heen komt stampen die ‘m er overal voor gooit om maar vooral als eerste de afslag naar de 180-gradenbocht te kunnen nemen. En ja hoor een taxi in de vorm van zwarte Mercedes S-Klasse Limousine kwam als een achterlijke door het verkeer heen gevlogen. Het lukte hem nog net om voor mij langs de voorsorteerstrook naar rechts te pakken. En daar reed ik dan in mijn 110 Pk sterke vernieuwde Citroën C3 achter een zwarte Amsterdamse pooierbak aan. Door extreem laat te remmen (heerlijk die bijterige remmen!) kon ik ‘m er in de eerste haakse rechterbocht al naast zetten. En met wat gas erbij haalde ik ‘m strak sturend door de tweede haakse rechterbocht buitenom – en dat nota bene zonder opzij te glijden op NAT asfalt – in en ik kon een glimlach niet onderdrukken. Ik hoefde verdorie niet eens op de grens te rijden, wat is dit in hemelsnaam voor een auto joh? Mijn vertrouwen in de nieuwe Citroën C3 was meteen huizenhoog of zeg maar gerust skyscraperhigh. Ik had geen idee wat voor banden er om de velgen liggen maar de grip op nat asfalt is in ieder geval subliem. Bij de A2 aangekomen stuurde ik mooi door de opritbocht heen en het viel mij ook nu weer op dat ik totaal geen moeite hoefde te doen. Het ging allemaal zo ontzettend makkelijk dat kon ik mij niet herinneren van de vorige Citroën C3. Op de A2 moest ik al snel weer wisselen naar de A9 en daarvoor moet je een hele lange mooie flauwe buitenom-bocht nemen zoals ik dat noem. Ook hier ging het gas er weer op maar zelf vond ik nou niet dat het echt hard ging. De BMW-M die achter mij reed moest echter ruimschoots afhaken tot mijn verbazing. Is deze Citroën C3 dan echt zo goed als ik nu al denk dat tie is? De versnellingsbak is trouwens van het type automaat met 6 versnellingen.
De mooie lange opritbocht naar de A9 ging verloren want er reed een linksplakkende Belg in een wit busje op de linkerstrook die een vrachtwagen in wilde halen die nog 100-en meters voor ons reed. Jammer maar helaas want dit is een echte hogesnelheidsbocht die mij net even die informatie had kunnen geven die ik nog miste. Maar ach over een paar kilometer is daar de afslag Aalsmeer en die is ook leuk. En ook hier weer pakte ik al snel de tweede rijstrook richting de rotonde en vloog iedereen buitenom voorbij, rotonde op en af in één fraai vloeiende beweging fantastisch. Ik kan niet anders dan dit uitzonderlijk noemen en het roept herinneringen op aan de Renault Wind en de Peugeot RCZ ook twee auto’s die ook zo uitzonderlijk goed zijn. Het is een soort van magie waar je geen vinger achter kan krijgen. Je neemt plaats en je voelt gewoon meteen al dat een auto klopt. Eigenlijk zou ik nu al kunnen zeggen ik ben klaar met testen maar zo werkt het niet natuurlijk. Ik wil er dan toch wel weer proberen achter te komen waar die magie ‘m bij deze auto nou in zit, al is het maar een heel klein beetje want magie is ten slotte niet voor niets magie. Na de rotonde reed ik door richting Schiphol-Rijk uiteraard op de Cruise Control die helaas niet van het adaptieve type is. Na het oversteken van de grote kruising viel mij op weg naar Rijsenhout iets vreemd op. Nadat ik de Cruise Control had vastgezet op 50 km/u en na een remactie weer op Resume drukte zag ik dat de automaat ineens op D3 bleef hangen in plaats van eerder D4. Dus als je optrekt naar 50 km/u schakelt de automaat op naar D4/1.750 toeren terwijl na Resume de automaat op D3/2.200 toeren blijft hangen. Als ik dan vervolgens een klein tikkie gas bij gaf dan schakelde de automaat alsnog over naar D4. Ik vind dat echt een irritant foutje, zoiets hadden ze tijdens het testen toch moeten ontdekken en daarna de software van de automaat dan zo kunnen programmeren dat hij niet blijft hangen in D3. Een klein maar best wel lullig foutje al zeg ik het zelf.
1.000-drempelweg Rijsenhout
De beste weg om vering/demping te testen ligt naar mijn mening hier in Rijsenhout en het mooie is dat deze weg op veel routes van een auto-importeur op weg naar mijn huis ligt. De eerste verkeersdrempel is niet zo hoog maar voelde erg goed aan ondanks de snelheid. De volgende verkeersdrempels zijn vergelijkbaar en dus niet echt interessant. Pas na de kruising midden in het dorp wordt het serieus leuk maar vooral ook interessant qua informatie. Met 30 km/u bleef alles netjes aan het asfalt geplakt en met 40-50-60 km/u idem dito. Pas bij een snelheid van 70 km/u hoorde ik een lichte boink. Dit verklaart dus waarom de wegligging zo ontzettend goed is want de vering/demping houden de uitstekende banden heel goed aan het asfalt gekleefd onder alle – ook natte! – omstandigheden. Het is uiteraard wel zo dat de banden en de vering/demping een goed samenspel moeten zijn. Ik rij overigens liever in een auto met goede banden en slechte vering/demping dan andersom. Slechte banden kunnen zomaar ineens in een fractie van een seconde totaal de weg kwijt zijn en dat is uitermate angstaanjagend kan ik je vertellen. Ik heb dat namelijk een keer gehad in een Honda CR-Z 1.5 i-VTEC IMA GT en een Kia pro_cee_d GT 1.6 T-GDi die auto’s braken op nat asfalt op de meest onvoorspelbare momenten zo hard uit dat was gewoon niet leuk meer. De vering/demping van beide auto’s was uitstekend maar de Michelin Pilot Sport 3 banden waren letterlijk levensgevaarlijk in de regen. Ik sta er nog steeds van te kijken dat ik die auto’s niet opgevouwen heb zo onvoorspelbaar doodeng waren ze. Deze Citroën C3 is wat dat betreft de hemel op aarde voor een autojournalist. Aan het einde van de 1.000-drempelweg moet je schuin over de laatste verkeersdrempel heen waarna een rotonde volgt die je driekwart moet nemen. Ook weer een uitstekende test voor zo’n goede auto zoals deze Citroën C3. Ik gooide er een schepje bovenop maar ook nu weer liet de Citroën C3 zich op geen enkele manier uit balans brengen. Ik ben dan ook zeer benieuwd wat deze auto op het Space Business Park gaan doen. Op de grote kruising bij Leimuiden besloot ik binnendoor verder te rijden in plaats van over de A44 naar huis te rijden. Op de lange 50-weg door Oude Wetering en Roelofarendsveen krijg ik bijna altijd bumperklevers achter mij plakken. En het zijn bijna altijd van die bepaalde types in een VW Golf of Seat Leon FR. Aan het eind van deze weg ligt een rotonde met een hele lange flauwe linkerbocht, weer een rotonde en dan een dalende bocht en weer een rotonde. Eitje dus voor deze Citroën C3 op zijn Efficiënte Grip banden uit een Good Year. Zoef-zoef-zoef en weg was Daan, wat een heerlijke auto mensen!
Na thuiskomst heb ik eerst gegeten waarna ik meteen naar mijn garage ben gereden om de Samsonite kofferset te fotograferen. De erg diepe kofferbak viel mij meteen op dus dat moest een prima aantal liters koffers opleveren. En dat bleek ook zo te zijn, zelfs met de hoedenplank pasten er al onverwacht veel koffers in. Nadeel is wel dat de tildrempel hierdoor wat hoger is maar goed dat is niet anders.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×50-liter + 3×33-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 2×13-liter
Op weg naar huis heb ik twee routes met allebei een mooie bocht erin die veel zegt over de wegligging. Beiden zijn het lastige bochten en ik durf niet te zeggen welke ik nou leuker vind. De ene is net wat spannender maar de ander kun je weer net even harder doorheen rijden. Ik koos voor de spannende bocht want daar had ik het meeste zin in. Ik was benieuwd hoe het onderstel zou reageren in het tweede deel van de S-bocht want dat is het listige deel. Ik stuurde er rustig in en gaf stevig gas in het tweede deel van de flauwe S. Waar ik in andere auto’s het onderstel toch vaak wel even voelde wringen daar was het bij deze Citroën C3 gewoon loeistrak door de bocht heen. Bizar ik ben amper een halve dag aan net rijden = testen en ken de auto al van buiten en van binnen en van onderen en van boven ik ben gewoon ondersteboven van deze Citroën en dat had ik voor vertrek nooit verwacht. Wel grappig dat dit echt een totaal – maar dan ook echt totalemente!!! – andere auto is dan de Citroën C5 Aircross waarin je voor je gevoel over de weg danste. Mijn woonwijk inrijdend twijfelde ik welke straat ik zou nemen naar mijn huisadres. Ik besloot dit keer een straat verder rechtsaf te slaan, dat is een straat met hele lage lullige snelheidsbrekers. Ze stellen niets voor maar juist deze snelheidsbrekers kun je perfect detecteren of er sprake is van stick-slip. En verdraaid ik het totaal niet verwacht maar de schokbrekers aan de voorkant hadden overduidelijk last van stick-slip. Grappig want dat had ik gezien de uitstekende wegligging en dus uitstekende vering/demping totaal niet verwacht. Toen ik later die middag naar Valkenburg ZH moest ik over een aantal van die lullige lage verkeersdrempels heenrijden. En nou komt het want juist daar merk je totaal niets van die stick-slip maar je voelt wel dat de achterkant duidelijk soepeler (geen stick-slip) inveert dan de voorkant (wel stick-slip). Juist dit maakt auto’s testen zo leuk van die ongelofelijk subtiele natuurkundige verschijnselen als stick-slip. Ik denk dat 99,9 procent van de autojournalisten je glazig aankijkt als je vraagt wat stick-slip is.
Instappen
Dat was dus een echte vrijdag, ik mocht niet zwemmen dus daar hoefde ik de deur niet voor uit. Alle kerstboodschappen waren al gedaan dus wat te doen tijdens deze lockdown. Uiteindelijk ben ik ‘s middags maar op De Horsten gaan wandelen met mijn moeder want die moet toch ook blijven bewegen met haar 86 levensjaren. Stilzitten tijdens zo’n lockdown is de dood in de pot en heel erg slecht voor je immuunsysteem. We hebben dus heerlijk gewandeld en het enige wat ik die dag kon testen was de instap voor een bejaarde. De hoge instap werd zeer gewaardeerd door mijn moeder dus ook daar scoort deze Citroën C3 mee. Toen ik dat een keer tegen een PR Manager van BMW zei werd hij boos op mij want BMW is sportief en dat sportieve imago mag niet verstoord worden door ook maar iets wat in de buurt komt van het woord bejaarde. Tja…. je blijft lachen toch niet dan?
Hartkloppingen!
Vrijdagavond had ik mijn Amsterdamse motorvriend aan de telefoon die een maand geleden mijn Koga Miyata toerfiets heeft omgebouwd tot illegale speed-pedelec want de elektromotor is veel krachtiger dan wettelijk toegestaan. Ik vertelde hem dat mijn motor was omgevallen toen ik een waterkip die voor dood (= in shock) op de weg zat van de dood had gered. Toen ik de waterkip oppakte zag ik mijn motor in slow-motion omvallen omdat ik ‘m niet goed op de zijstandaard had gezet. Mijn stuurhelft viel gelukkig in de aarde van de middenberm en de valbeugel zorgde ervoor dat het plastic van mijn kuip heel was gebleven alleen was de valbeugel wel verbogen door de val. “Oh die kan ik wel weer recht buigen voor je hoor”, zei hij tegen mij. “Meen je dat?”, antwoordde ik. Daar was ik heel erg blij mee dus ik vroeg of ik de valbeugel zaterdagmiddag kon komen brengen. Dat was prima en dus ben ik zaterdagmiddag in de Citroën C3 gesprongen richting Amsterdam. Deze rit kan ik dromen en ik wist ook precies hoe ik zou rijden namelijk via de afslag Hoofddorp. Op de snelweg betrapte ik mij erop dat het rijden in deze auto wel heel erg aangenaam aanvoelt. Bij de afslag aangekomen sorteerde ik eerder voor dan ik normaal gesproken altijd doe, het is namelijk een afslag in een afslag dus je kunt kiezen. Bij de afslag Hoofddorp aangekomen liet ik de Cruise Control op 100 km/u staan en besloot zonder te remmen of gas terug te nemen door de S-bocht heen te rijden. Ik vloog perfect en werkelijk superstrak door de S-bocht heen en nadat ik rechtsaf was geslagen kreeg ik hartkloppingen. Waarom? Geen idee ik had het absoluut niet als heftig ervaren en had zelfs geen adrenaline-shot gevoeld. Mijn hersenen vonden het blijkbaar een stuk heftiger dan mijn lichaam en gaven daardoor een signaal (lees: hormoon) af.
Gelukkig zakte het ook weer snel en reed ik rustig verder richting Schiphol-Rijk. De afslag naar Amsterdam-Zuid ging lekker en na de rotonde was ik benieuwd wat de Citroën C3 zou doen als ik ‘m snoeihard door de dalende rechterbocht zou smijten. Dit was duidelijk niet meer op de grens maar dik over de grens en de Citroën C3 brak dan ook zwaar uit maar het ESP corrigeerde dat met groot gemak. Jammer toch dat het ASR/ESP niet permanent uitgezet kunnen worden. Ik reed rustig verder richting het Amsterdamse Bos want die route is nou eenmaal 100 maal leuker dan de snelweg. Het slingerweggetje richting de Bosbaan is heerlijk om te proberen met een constante snelheid van 50 km/u door de bochten heen te rijden. Het is bovendien ook een goede oefening in kijken, inschatten, sturen en noem het maar op. Het leukste aan een constante-snelheid-rijden zijn de auto’s die op de rechte stukken bovenop je bumper zitten en na elk bochtje ineens ver achter liggen. Bij mijn Amsterdamse motorvriend aangekomen overhandigde ik de valbeugel maar tijdens onze discussie kwamen we er al snel achter dat ik maar beter ook mijn motor even langs kon brengen want dan kon hij passen en meten of de valbeugel weer perfect in de oude staat stond na het weer recht buigen. Een mooie rit voor de zondag dus. Thuis gekomen heb ik meteen mijn neefje een app gestuurd of hij zondagmiddag tijd had om in de Citroën C3 achter mij aan te rijden dan hoefde ik niet de bus/trein naar huis te nemen. Ik heb een bloedhekel aan mondkapjes want die dingen werken namelijk niet.
Rondje Space Business Park
Na het eten ben ik zaterdagmiddag meteen in de auto gesprongen voor een rondje Space Business Park. Ik baalde stevig dat het ASR/ESP niet permanent uitgezet kan worden maar het is niet anders. Gelukkig heeft deze automaat wel een manuele stand maar helaas dan weer geen stuurflippers. Op de afrit Klei-Oost ging ik er eens goed voor zitten want zo’n goede auto is altijd dikke pret in het grensbereik. Ik gaf extra gas op de afrit en sneed in de listige slingerbocht heel erg laat naar binnen, iets dat je ook aanleert tijdens circuit-rijden. De Citroën C3 vloog prachtig mooi zonder uit te breken door de slingerbocht en de rotonde ging ook snel en strak. Over de N206 rijdend liet ik de snelheid onder de 50 km/u zakken zodat ik het ASR uit kon zetten en in ieder geval tot en met 50 km/u met doorspinnende voorbanden door de eerste haakse rechterbocht heen kon knallen. En inderdaad de Citroën C3 vloog werkelijk subliem met doorspinnende voorwielen door de haakse rechterbocht heen. Maar ja direct na de bocht lag de snelheid al snel boven de 50 km/u en werd het ASR weer automatisch ingeschakeld. In de flauwe linkerbocht waar ik normaal gesproken stevig gas geef liet ik de snelheid dus weer even onder de 50 km/u zakken zodat ik het ASR voor het oprijden van de vrachtwagenparkeerplaats even snel uit kon zetten. Ik schakelde handmatig terug naar de 2de versnelling (= versnellingspook vooruit duwen) en gaf plankgas de vrachtwagenparkeerplaats op. Echt heel gaaf hoe lekker dat aanvoelt zijdelings naar rechts voorwieldriftend richting de uitgang. De snelheid was net aan niet boven de 50 km/u geweest dus ik kon de vrachtwagenparkeerplaats afrijdend in de links-rechts-combinatie ook weer heerlijk vol op het gas. Wat een auto heerlijk! Op het rechte stuk liep de snelheid weer op tot boven de 50 km/u maar na de verkeersdrempel liet ik het zo en bleef het ASR dus aanstaan. Ik reed met een behoorlijke vaart op de rechterbocht met verkeersdrempel ervoor af. Ik verwachtte dat de Citroën C3 behoorlijk door de bocht zou stuiteren maar nee het ESP greep keihard in dus dat was jammer. Daarna ging het gas er weer vol op richting de hoge en allerhoogste verkeersdrempel en dat deed de Citroën C3 erg goed. Logisch want de vering/demping is uitstekend dus van zwabberen na de landing was geen sprake.
De rotonde op en af plankgas door de blinde rechterbocht ging fantastisch mooi en strak alleen voelde het wel saai aan want ja het ASR/ESP staat aan. Maar toch dat korte moment dat je met het ASR/ESP uit plankgas geeft in een bocht is werkelijk zalig. De rotonde voor de Ford-dealer is de meeste saaie van allemaal maar de haakse rechter- en linkerbocht daarna zijn weer erg leuk en spannend. Dat spannend slaat op de haakse linkerbocht omdat ik niet kan zien of er een tegenligger aankomt waardoor het net even te scherp aansnijden van deze bocht altijd weer een verrassing kan opleveren of niet natuurlijk. Ik vloog met vol doorspinnende voorwielen perfect gecontroleerd door beide bochten heen. Daarna was het even kort plankgas richting de lange flauwe linkerbocht naar de noordelijke oprit naar de N206. Ik reed er perfect op de grens doorheen en na de rotonde draaide ik de oprit naar de N206 op. De lange flauwe opritbocht was een eitje voor de uitermate stabiele en strak sturende Citroën C3. Vaak willen testauto’s bij het oprijden van de N206 nog wel eens heen en weer schudden met +100 km/u maar daar had deze auto totaal geen last van. Bij de afrit naar ‘t Heen ging ik er weer af om nog even te genieten van de opritbocht. Ik was benieuwd hoe die zou gaan met het ASR/ESP uit. De afrit ging hard, strak en perfect maar ik had ook niet anders verwacht.Aan het einde draaide ik direct weer om en reed in D2 op de opritbocht af onderwijl het ASR/ESP uitschakelend. Vlak voor de apex gaf ik plankgas en vloog met vol doorspinnende voorwielen perfect langs de witte lijn rijdend met de linkerwielen. Ik pak deze opritbocht altijd zo scherp mogelijk dus dat betekent aan de verkeerde kant van de witte lijn.
Wie o wie heeft er een steekje laten vallen?
Toen ik weer thuis was gekomen van het rondje SBP en de auto voor de deur parkeerde besloot ik nog even wat vogelpoep te verwijderen. Het leek wel of er een troep musjes hun lading hadden gelost precies boven de Citroën C3. Toen ik bezig was met het schoonmaken viel mijn oog op iets vreemds. Ik zag dat twee plastic onderdelen tussen de motorkap en de voorruit niet goed vast zaten. Ik zag namelijk twee zichtbare haakjes die je volgens mij niet behoorde te zien. Na het optillen van de punten van de motorkap kon ik ze eronder duwen en zat het zoals het hoorde. De auto was spiksplinternieuw en het zou mij helemaal niets verbazen als die af-fabriek zo is geleverd. Dat is toch grappig dat helemaal niemand dit gezien heeft. Ik heb er nog een foto van gemaakt dan kun je het overduidelijke verschil zien.
Zondag weer naar A’dam
Zondagmiddag moest ik toch weer naar A’dam want mijn Amsterdamse motormaatje wilde mijn motor ook hebben dan kon hij tijdens het recht buigen van de valbeugel namelijk passen en meten op de motor of ie weer écht goed zat. Ik had mijn neef bereid gevonden om mee te rijden want dan kon ik direct weer mee terug in de Citroën C3 in plaats van met dat verschrikkelijke en bovendien veel te dure OV naar huis te moeten reizen. Na aankomst in Amsterdam zei mijn neefje direct tegen mij: “Ik ben nog nooit zo relaxed in een auto naar Amsterdam gereden.” “Kijk dat wilde ik horen”, zei ik tegen hem (hij rijdt regelmatig met mij mee in testauto’s dus hij weet waar hij over praat) en vertelde hem dat zijn oom dat ook al tegen mij zei tijdens de fotoshoot. Zo zie je maar weer dat auto’s testen helemaal niet zo subjectief is want wij hebben alledrie exact dezelfde mening. Toen ik hem thuis afgezet had en naar huis reed opende ik de huisdeur en hoorde mijn mobieltje het bekende Nokia-deuntje opdreunen. Ik holde naar boven en zag dat het mijn motormaatje uit Amsterdam was, hij had de valbeugel al recht gebogen (hij heeft een hydraulische pers in zijn schuur) dus mijn motor was alweer klaar.
Zuinigheidsrit
Wat een waardeloze zuinigheidsrit was dat zeg op dinsdagochtend, ik kwam na aftanken uit op een wel heel erg slecht verbruik van 1:17,54. Het aftanken ging gewoon niet goed, steeds als ik dacht nu is tie vol kon er nog steeds wat bij. Dit overkomt mij niet zo vaak maar dit keer helaas wel. Echt ontzettend balen! Het laagst opgegeven verbruik is 1:23,81 en daar bleef ik dus ver van verwijderd. Jammer maar helaas en ik had geen tijd om het over te doen. Helaas is deze zuinigheidsrit dus mislukt.
Zelfs in ‘t rood vind ik ‘m mooi!
“Werkelijk helemaal fantastisch”, zei Bas van Autobeklederij v/d Werf na slechts één blik naar binnen geworpen te hebben. Dat Bas positief zou zijn had ik wel verwacht maar zo ontzettend enthousiast had ik Bas sinds lange tijd niet gezien. Het kleurgebruik van de stoffering dat ook weer in het dashboard terugkomt, de leren handgrepen aan de binnenkant van het portier echt alles wat in zijn gezichtsveld kwam vond Bas fantastisch. Even een opsomming van wat Bas zo allemaal zeer positief is opgevallen.
– De beige hoofdsteunen lijken niet bij de andere kleuren in het interieur te passen en toch klopt het
– De beige kleur komt ook weer terug in de dashboardrand
– De fraai gepolsterde voorstoelen met fraai gestikte figuren in de al even fraaie stof
– De achterbank is net als de voorstoelen ook erg fraai en niet vergeten door de interieur designers
– De niet volledig gespoten achterbumper met bumps
– De witte accenten op de deurbumpers komen terug in de omranding van de mistlampen en de portieren
– De verdieping in het dak en het kleurenverloop van de daksticker
– De tweekleurige buitenspiegels
– De fraaie ventilatieroosters
Best handig als het zo uitkomt
Tijdens heet doorlezen van de online brochure kwam ik een leuk accessoire tegen namelijk de zogeheten ConnectedCAMCitroën. Lees even mee. [quote Citroën.com] Daarnaast is de Nieuwe Citroën C3 voorzien van de technologie ConnectedCAMCitroën. Met deze connectieve camera kunt u foto’s of video’s (van maximaal 20 seconden) van gebeurtenissen onderweg maken die u vervolgens via de gratis app ConnectedCAMCitroën kunt delen via de sociale media of voor uzelf kunt houden. Deze technologie kan ook van pas komen als er na een ongeval bewijs moet worden geleverd in verband met de schuldvraag. Bij een noodstop wordt automatisch een video opgeslagen, van 30 seconden vóór tot 1 minuut na de gebeurtenis. [/quote Citroën.com] Echt iets voor mij en wel hierom. Laatst reed ik over de Churchilllaan in Leiden toen zo’n leipo in zo’n overbodige Pick-up truck nogal asociaal door het verkeer denderde. Toevallig kwam hij naast mij staan voor het stoplicht dus ik draai mijn raampje open en vertel hem even wat voor gestoorde verkeerscrimineel hij is. Afijn meneer stapt uit zijn hoogpotige overbodige auto en komt met een totaal doorgesnoven hoofd (met van die enge ogen à la Hugo de Jonge) op mij afgelopen. Ik had geen zin in gedoe dus ik reed door rood en mailde Nissan Nederland diezelfde middag wat er gebeurd was en dat als ze een boete binnenkregen ze wisten wat het verhaal erachter was. Het gekke is echter dat e nooit een boete hebben ontvangen, maar een opname van zo’n ConnectedCAMCitroën kan dan best handig zijn als bewijsmiddel.
