Vraag een gemiddelde Nederlander of Trump met de Russen heeft samengewerkt, en de kans is groot dat hij verbaasd zegt: ‘Natuurlijk! Dat weet toch iedereen?’ Lang leve de Nederlandse VS-verslaggeving… En ook na het uitkomen van het Durhamrapport gaan onze VS-correspondenten stug verder op deze weg. Een terugblik op de maand mei.
Leg het maar eens uit
Dit schrijf ik in de trein naar de studio van Ongehoord Nederland. In de uitzending ga ik vertellen waar het Durhamrapport over gaat, en dat wordt ingewikkeld. De Nederlandse verslaggeving over de VS is namelijk al jarenlang zo belabberd, dat kijkers een enorme informatieachterstand hebben. Leg dan maar eens even in tien minuten (of minder) uit hoe dit in elkaar zit.
Soms denk ik wel eens dat dit niet te winnen valt. Als de establishment media eendrachtig besluiten om desinformatie te verkondigen, kan je daar als eenling niet tegenop. Elke fan van NOS, RTL en de ‘kwaliteitskranten’ zal na mijn vorige zin al verontwaardigd opspringen en besluiten niet verder te lezen. Hoe durf ik professionele journalisten tegen te spreken?!
Beste verontwaardigde keurige burger (als u er nog bent), uw vertrouwen in deze media is misplaatst. Laat ik dat eens uitleggen naar aanleiding van het op 15 mei uitgekomen Durhamrapport en vooral naar aanleiding van de berichtgeving daarover.
Russiagate was een hoax
Het Durhamrapport laat zien wat gedeeltelijk al zichtbaar werd in vorige rapporten – het Muellerrapport en het Horowitzrapport – en voegt daar vitale informatie aan toe. Kort samengevat: president Trump werd ervan beschuldigd samengewerkt te hebben met de Russen, en dat was niet waar. Vervolgens probeerde het Amerikaanse establishment deze fictie in stand te houden en ondermijnde daarmee de democratie.
Smerig spel in VS ligt op straat, maar betrokken politici en media schakelen moeiteloos over van ontkennen naar negeren en bagatelliseren. Ook NL media zwijgen, na jaren complotten mee te hebben verspreid. Uitstekend overzicht @Repelsteeltje21 https://t.co/71JQ4iOtIU
— Wouter Roorda (@WouterRoorda) May 19, 2023
U hoeft mij niet op mijn woord te geloven. In mijn eerdere stukken hierover staan linkjes naar de officiële rapporten en – indien mogelijk – naar wat in uw kringen betrouwbare bronnen heten, zoals de Washington Post. En natuurlijk video’s waarin u met eigen oren de leugens van hooggeplaatste Amerikanen kunt beluisteren.
U kunt er ook voor kiezen om dit allemaal niet te lezen en te bekijken, en u vast te klampen aan de illusie dat de establishment media betrouwbaar zijn. Maar dan zou ik u toch eens willen vragen om na te denken over het volgende.
Erger dan Watergate
Er zijn vooraanstaande commentatoren die stellen dat het Durhamrapport een schandaal blootlegt dat erger is dan Watergate. Stel dat ze gelijk hebben, dan zouden ook onze voorpagina’s hier vol van moeten staan. Stel dat ze ongelijk hebben, dan zou een grondige weerlegging terecht zijn. U zult geen van beiden vinden. Onze media berichten hier spaarzaam over, en de berichtgeving is incompleet en bagatelliserend. Zonder daar inhoudelijke argumenten bij te leveren.
Prioriteiten
Waar berichten de Nederlandse VS-correspondenten dan wel over? Driemaal raden. Natuurlijk berichten ze over het laatste Trumpschandaal. Oud-president Donald Trump is namelijk veroordeeld in een rechtszaak in New York omdat hij ruim vijfentwintig jaar geleden een vrouw zou hebben aangerand.
Ik heb eens geturfd bij NOS, RTL, Volkskrant, NRC, Trouw, AD en de Telegraaf. Deze media hebben in de maand mei in totaal zeven stukken geproduceerd over het Durhamrapport en vierendertig stukken over deze rechtszaak tegen Trump. De Volkskrant spande de kroon met exact nul stukken over Durham en zeven stukken over de rechtszaak.
Zou die zaak tegen Trump zulke afschuwelijke feiten blootleggen dat deze verdeling gerechtvaardigd zou zijn?
De aanklaagster
Laten we deze rechtszaak eens nader bekijken. De vrouw die Trump beschuldigt is de schrijfster E. Jean Carroll. Zij kwam in 2019 met haar verhaal naar buiten en werd uitgenodigd door allerlei media. Tegenstanders van Trump hadden even de hoop dat zij hem ten val zou kunnen brengen, maar het eerste enthousiasme bekoelde snel. Men vond haar niet overtuigend. Kijkt u vooral zelf even naar dit interview van haar bij CNN, en let ook op de lichaamstaal van journalist Anderson Cooper.
Dit👇 is de dame waar #Trump nu miljoenen aan moet betalen omdat ze zegt dat hij haar heeft aangerand.
Let ook op de lichaamstaal van @andersoncooper😨
Overigens is de 'smaad' waar hij voor veroordeeld is zijn stelling dat zij die aanranding verzonnen heeft.
Tja.
Oordeel zelf. https://t.co/7G0zeXII0F— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) May 10, 2023
De verkrachtingszaak
E. Jean Carroll stelt dat zij Donald Trump tegenkwam bij een luxe warenhuis in New York en dat hij haar overhaalde met hem een pashokje in te gaan waar hij haar verkracht zou hebben. Het probleem met dergelijke verhalen is natuurlijk de bewijsvoering. Meestal zijn er geen getuigen. En als het slachtoffer niet meteen naar de politie is gegaan, is er ook verder geen bewijsmateriaal verzameld over eventuele verwondingen of zelfs DNA van de dader.
Carroll heeft wel twee vriendinnen die zeggen dat zij hen destijds in vertrouwen heeft genomen, maar verder heeft zij het niemand verteld. Ze kan geen exacte datum noemen waardoor Trump niet zijn agenda erbij kan pakken om te kijken of hij die dag ergens anders was. Beiden kunnen dus niets bewijzen, het is zijn woord tegen het hare.
Beide partijen hebben domme uitspraken gedaan. Trump beweerde dat Carroll zijn type niet was, maar zag haar op een oude foto aan voor zijn vroegere vrouw. Carroll zei in het interview met Anderson Cooper dat volgens haar de meeste mensen verkrachting sexy vinden en erover fantaseren. Letterlijk: “I think most people think rape is sexy. Think of the fantasies.”
Politiek
En verder is de politieke kant van de zaak interessant. De Manhattan District Attorney – de aanklager onder wie deze zaak viel – is zoals gebruikelijk in de VS een gekozen functionaris. Alvin Bragg is een felle Democraat en pronkte in zijn campagne in 2021 met het feit dat hij al honderden zaken tegen Trump had aangespannen. Niet dat hij rechtstreeks beloofde Trump te ‘pakken’, maar het was duidelijk waar zijn sympathie lag.
Normaal gesproken is het in New York niet mogelijk om iemand na zoveel jaar aan te klagen voor een dergelijk vergrijp, maar in 2022 is er een speciale wet aangenomen – de Adult Survivors Act – die het voor één jaar mogelijk maakt om een aanklacht in te dienen voor een aanranding van meer dan twintig jaar geleden. Zodra die wet erdoor kwam, klaagde Carroll Trump aan. Haar zaak werd daarna met voorrang behandeld.
Denk overigens niet dat u al deze twijfelachtige aspecten in die vierendertig Nederlandstalige artikelen zult vinden. Ergens zag ik nog wel een bijzinnetje over de tijdelijke wet, nergens zag ik iets over de politieke bias van de aanklager of de twijfels over de geloofwaardigheid van E. Jean Carroll. Voor een echte analyse moeten we bij de linkse Jimmy Dore zijn, geen fan van Trump, maar wel van rechtvaardigheid.
Jimmy Dore is a lefty and even he knows the Trump rape accusations and sexual assault case is all lies and a set up of a corrupt Justice System in NYC.#Trump2024NowMorethanEver https://t.co/GbmQ33Q9d7
— 🦉⭐️ Melissa Dawn ⭐️🦉 (@Make70sGreat) May 12, 2023
Wil dat zeggen dat Trump onschuldig is? Nee. Maar wel dat er reden genoeg is om met grote argwaan naar deze rechtszaak te kijken. Iets wat de Nederlandse VS-correspondenten weer eens niet nodig vinden, want het gaat om Trump. En dus treedt automatisch de bias in werking.
Dit is een patroon
En natuurlijk gaat het niet om deze ene maand dat onze media het weer eens volledig af laten weten, zo gaat het al jaren. Elk kwaad gerucht over Trump – al is het gebaseerd op anonieme bronnen – is de moeite van het verspreiden waard. Elk mogelijk schandaal, elke roddel, elke poging om hem via weer een nieuwe aanklacht ten val te brengen, alles wordt aangegrepen. Met verslaggeving heeft het weinig meer te maken.
Is Trump een heilige? Zeker niet. Hij heeft positieve en negatieve kanten. Hij is een gewiekst zakenman en een geweldige spreker, maar ook een pestkop en een ijdeltuit. Maar dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet: hij werd democratisch gekozen en vervolgens op illegale wijze meedogenloos ondermijnd. Alle media, politici en andere ‘vooraanstaande’ burgers die deze ondermijning openlijk of in stilte goedkeuren, zijn antidemocraten.
Veel argeloze nieuwsconsumenten gingen mee in de hysterische verontwaardiging over die ene dag – 6 januari 2021 – dat de aanhang van Trump uiting gaf aan de frustraties na deze jarenlange verkrachting van de democratie. En geen wonder dat deze brave nieuwsconsumenten daarin mee gingen. Ze hebben nooit iets anders gehoord dan dat Trump een monster is en onterecht ontsnapt is aan de gerechtigheid.
Fantastisch stuk van Leon de Winter over het Durham rapport.
Media wilden Trump hoe dan ook zien vallen. pic.twitter.com/EqlxVbtYND
— René Kemp⭐ (@rkemp59) May 23, 2023
De omgekeerde wereld
De Nederlandse media hebben tonnen boter op hun hoofd als het gaat om de verslaggeving over Trump. De enige krant die – vooral dankzij columnist Leon de Winter – nog wel tegenwicht bood, wordt door ‘weldenkend’ Nederland weggezet als een schandaalkrant die grossiert in complottheorieën. Maar de echte complottheorie werd verkondigt in de kwaliteitsmedia, en daar wenst men geen rekenschap over af te leggen. Daarom wordt het Durhamrapport gebagatelliseerd of zelfs doodgezwegen.
Het is de omgekeerde wereld. Hillary Clinton heeft vrijwel alles gedaan wat Trump verweten wordt. De schurk Trump is het slachtoffer, zijn achtervolgers zijn de schurken. Degenen die eeuwig klagen over complottheorieën, vielen massaal voor de complottheorie van Russiagate. Degenen die eeuwig waarschuwen voor desinformatie, waren de ergste desinformatieverspreiders. De journalisten die preken over journalistieke normen, bleken de grootste leugenaars.
nieuwe rechtszaak
Inmiddels staan de Nederlandse kranten vol van weer een nieuwe rechtszaak tegen Trump. Deze lijkt kansrijker, al komt meteen de vraag op waarom Hillary Clinton destijds niet vervolgd werd voor haar ‘grove nalatigheid’ met geclassificeerde stukken, die destijds door FBI-directeur James Comey werd afgezwakt tot ‘extreme slordigheid’ om strafrechtelijke vervolging te voorkomen. Maar zullen de Nederlandse media in staat zijn tot evenwichtige verslaggeving? De vraag stellen, is hem beantwoorden.
Goed stuk👇 over de laatste rechtszaak tegen #Trump (als er inmiddels niet WEER een nieuwe bij is gekomen🙄).
Alle kanten belicht, kom daar maar eens om bij de NL VS-correspondenten.https://t.co/mMxkkE2MwM pic.twitter.com/8iuiEEinCA— Maaike van Charante (@Repelsteeltje21) June 10, 2023
De schade
De verleiding is groot om te gaan psychologiseren over de Nederlandse VS-correspondenten, over hoe mensen er in vredesnaam toe kunnen komen om zo de feiten ondergeschikt te maken aan de ideologie. Maar gissen naar hun motieven is zinloos. Wat we wel kunnen zien is hoe groot de schade is die deze media doen, niet alleen aan de informatie voor de nieuwsconsumenten, maar ook aan hun eigen geloofwaardigheid.
Laten we goed beseffen dat media die over zo’n onderwerp zo hardnekkig liegen, ook op andere onderwerpen niet te vertrouwen zijn. Dat wil niet zeggen dat er nooit eens iets goeds in deze media kan verschijnen, maar het punt is: je kunt er niet op vertrouwen. In feite moet je alles zelf checken, en wie heeft daar tijd voor? Onbetrouwbare media zijn een plaag voor de democratie.
Leugens doorgeven
De Amerikaanse media en de Democraten lijken niet van plan hun leugens over de hetze tegen Trump op te geven. En nog steeds fungeren onze VS-correspondenten als hun doorgeefluik. Het zou mooi zijn als deze lieden eens het lef zouden hebben om feitelijk verslag te gaan doen. Maar ja. Dan moeten ze ook hun desinformatie rectificeren. En daartoe lijken ze nog niet bereid.
Hopelijk zal het kaartenhuis van leugens uiteindelijk instorten.
Vond je dit artikel goed? Steun Maaike van Charante via repelsteeltje.backme.org
Op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Volg Maaike op Twitter.
.
