Met gefronste wenkbrauwen klikte ik op een link op AD.nl. “Femke Merel van Kooten stapt over naar 50plus” Wat is dit nou weer? Lezend door het stuk was Peter Winterman, de journalist, zelf opzoek naar wat hij moest vinden, heb ik het gevoel. Het komt niet zomaar voor dat een Kamerlid zich afsplitst van een partij om zich later bij een andere te voegen. De zet kwam mij opportunistisch over. Ja! Je moet hard vechten, de juiste vriendjes hebben en, inderdaad, een grote zak met geld hebben wil je verkozen worden. De resultaten uit het verleden heb je sowieso tegen je. Zeker wanneer bekendere mensen je zijn voorgegaan. Denk aan bijvoorbeeld Rita Verdonk en Jacques Monasch die en geld, en netwerk en tientallen jaren aan politieke ervaring hebben.
Terwijl de enige succesverhalen die we de afgelopen 20 jaar hebben gekend de relturken van DENK en PVV B.V. zijn. Partijen die het vooral moeten hebben van, soms terecht, stevig oppositievoeren en volkomen roekeloos of onconventioneel te werk gaan.
Daar zit je dan met je idealisme, wat doe je dan? De stap naar 50plus begin ik dan wel meer te begrijpen. Je hebt of krijgt binnen die partij de meeste ruimte op dossiers waar hun kiezers misschien wel warme gevoelens voor hebben maar lang niet zo belangrijk vinden als pensioenen of de AOW leeftijd. Laat ik het anders zeggen, ik zou minder begrip hebben voor een overstap naar GroenLinks, PvdA of SP, bijvoorbeeld. Partijen die zich volledig hebben ingegraven en je geen enkele keuze hebt anders dan meebuigen en draaien wanneer de partij daarom vraagt. Dat zeggende hoop ik dat van Kooten geen praatpop van de partij gaat worden. Leuk voor de feestjes, persmomenten en nu gaan zitten en keurig meestemmen met de rest svp.
Dat laatste verwacht ik overigens niet van iemand die in haar eentje behoorlijk meer debatten en overleggen bijwoont en moties indient dan een bijvoorbeeld een Thierrr met zijn grootste, en uiteraard belangrijkste, intellectueleprofessorenledenpartij van Nederland.
Nee. Onderaan de streep juich ik dit toe. Kamerleden zijn eenmaal onafhankelijk en laten we ze gaan afrekenen op het werk dat ze doen en zaken die ze bereiken. Laat maar komen Femke en zet hem op.
