Zoals bekend werd ik een paar maanden geleden in elkaar geslagen. Mijn aan jeugd drugsdealende buurman spoorde een jong kickboksertje aan om mij een lesje te leren. Er was in een plaatselijke websuffertje een artikel verschenen over de situatie rondom zijn huis en meneer dacht dat ik de schrijver was. Deze dealer zorgt al jaren voor overlast en heeft meerdere huurders voor mij met terreur uit dit huis weten te treiteren. Ik ben blijkbaar de volgende die moet vertrekken. Enfin, in dat huis naast mij wordt volop gedeald en gebruikt. Het is een komen en gaan van jongeren die hun dope komen scoren, met alle ellende van dien. En er zijn vaak bizarre ruzies, scheld- en vechtpartijen aan de gang omdat iedereen daar nogal verward is of raakt. Meisjes van twaalf gaan er naar binnen en zitten daarna uren te schuimbekken op het balkon.
Al met al genoeg reden om die tent schoon te vegen, die kerel op te pakken en het huis dicht te spijkeren. Tenminste dat zou je zeggen. Maar niets is minder waar. Er gebeurt helemaal niks. De huurbaas wijst naar de gemeente, de gemeente wijst naar de politie en de politie haalt zijn schouders op. ‘We kunnen niks’, zeggen ze dan. Maar dat is natuurlijk gelul. Ze doen niks. Dat is het. ‘Dan weten we tenminste waar het gebeurt’, zegt de een. ‘We kunnen niet door de muur kijken. We hebben geen bewijzen’, aldus de ander. Moraal van het verhaal: hij blijft doen wat hij doet en ik vertrek als ik een andere woning heb gevonden. Conclusie: criminelen worden niet aangepakt, slachtoffers zoeken het maar uit. Zo is “het onderzoek”, dat daadwerkelijk nooit heeft plaatsgevonden, naar de dader van mijn zware mishandeling gesloten omdat ze hem niet kunnen vinden. Ze hebben dan ook nauwelijks gezocht.
En dan zie ik vandaag weer zo’n grafiekje waaruit zou moeten blijken dat het in ons land een stuk veiliger is dan voorheen.
Lowest rate of prisoners in the EU since 2000 📉
For more information: https://t.co/ViCXU4eV3m pic.twitter.com/iRnROijETi
— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) January 17, 2020
De waarheid is echter dat het niet beter gaat, maar juist veel slechter. Er zitten minder mensen in de gevangenis omdat er minder mensen worden opgepakt. Niet omdat er minder criminaliteit is. Dat komt omdat de politie mensen afraadt om aangifte te doen, als je überhaupt al ergens aangifte kan doen, het Openbaar Ministerie vaak niet om vervolging vraagt en de rechter een fopstrafje geeft als een taakstraf of een enkelbandje. Het is niet veiliger, de rechtsstaat is gewoon afgebroken. Alleen dat zeggen ze er dan maar even niet bij.
Steun Jans 12-uurtjes via janroos.backme.org
