Samenvatting
Dat een nieuw verbeterd model niet altijd beter is heb ik het afgelopen jaar een aantal keren meegemaakt. Maar liefst drie verbeterde nieuwe modellen vielen door de mand en niet zo’n beetje ook. Daardoor was ik dan ook meer dan ooit benieuwd naar de nieuwe beste Renault Clio ooit. Na een half uurtje rijden was ik er al uit want dit is inderdaad de beste Renault Clio ooit. Vooral de vering/demping is een stukje vakmanschap van topniveau. Deze auto deed mij denken aan de niet alleen erg leuke maar ook nog eens fantastisch lekker rijdende Renault Wind Exception 1.6 16V 133 uit 2010. De nieuwe Renault Clio is een auto die gewoon klopt als een bus en daar word ik als autojournalist erg blij van. Eigenlijk zou een dergelijke auto anno 2019 heel normaal moeten zijn maar dat is het helaas niet. In ieder geval heb ik geweldig genoten tijdens al mijn ritjes in deze auto, alleen zou ik het wel fijn vinden als het ESP uitgezet kan worden. Voor de rest niets dan lof over de zit, stuurgedrag, wegligging, bagageruimte en noem het allemaal maar op. Zelfs de 5-versnellingsbak vond ik prima (ietsiepietsie soepeler had wel gemogen), ik miste die 6de versnelling namelijk totaal niet.
Plus: Bagageruimte – Banden – Stuurgedrag/-gevoel – Wegligging – Zit
Superplus: Vering/demping
Min: ESP kan niet uitgezet worden – Verbruik in de rijmodus Eco – Zitruimte achterin
Testverslag
Eindelijk weer eens een Renault na een best wel lange tijd bedacht ik me toen ik bij Renault Nederland aan de balie stond. Na de elektronica-nachtmerries met meerdere testauto’s in elk van de drie kwartalen van 2019 was ik uiteraard heel erg benieuwd hoe de Renault Clio zou rijden. Ik werd tot mijn grote verbazing al vóór vertrek gerust gesteld want op het 7-inch touchscreen swipete de Renault-medewerker naar een pagina met daarop alle uitschakelbare veiligheidssytemen die je daarna één voor één uit kan tikken met je wijsvinger. HEERLIJK!!! Zo zie ik het graag want zaken als Lane Departure Warning + Lane Keep Assist, Active Emergency Braking System en Traffic Sign Recognition gaan bij mij altijd meteen uit! Lees het testverslag van de nieuwe Mazda 3 maar dan begrijp je heel goed waarom ik altijd alle veiligheidssytemen uitzet. GEK word ik E(U)rvan (met dank aan de EU hun totaal overbodige wetten/regels) en ik ben niet de enige want veel oude mensen schijnen niets meer te snappen van moderne auto’s en daar kan ik helemaal inkomen. Al die rukken aan het stuur, flikkerende lampjes in je ooghoeken, piepgeluiden en vibraties zijn toch om horendol van te worden en hebben in mijn ogen helemaal niets meer met autorijden te maken. Veiligheid MY ASS want zolang iedereen vrolijk zit te Appen achter het stuur (de politie is tegenwoordig letterlijk spoorloos op de N- en A-wegen) zijn al die veiligheidssystemen volslagen nutteloos. Ik ben dan ook dolblij dat mijn elektrische Renault Twizy geen ABS, geen LDW, geen ESP of wat voor veiligheidssyteem dan ook heeft behalve een airbag. Ik vind mijn ge(ëlektro)tunede Renault Twizy dan ook één van de leukste auto’s om in te rijden. Na vertrek wilde ik de rugleuning naar voren zetten maar het hendel daarvoor zit in deze nieuwe Renault Clio tegenwoordig helemaal vooraan. Na het goed zetten van de bestuurdersstoel, het in hoogte en diepte verstelbare stuur en de spiegels kon ik er vandoor. De Renault Clio die ik mee mocht nemen was een TCe 100 Intens-uitvoering met een handgeschakelde 5-bak.
Na een paar bochten reed ik rechtdoor op de grote kruising richting Rijsenhout oftewel de 1.000-drempelweg. Ik wilde meteen weten hoe de vering/demping is van deze nieuwe Renault Clio want daar staat of valt een auto altijd letterlijk mee. Ik had op dat moment nog geen idee welk type banden + maat er om de velgen lagen. De eerste bochten gingen lekker qua sturen en qua wegligging dus het begin was goed. Eenmaal over de eerste verkeersdrempel heen rijdend voelde de vering/demping goed aan. Op het tweede deel van de 1.000-drempelweg liggen allemaal exact dezelfde hoogte en lengte snelheidsbrekers. De eerste reed ik met 60 km/u overheen waarna ik de snelheid steeds met 10 km/u opvoerde. En toen voelde ik iets geks want normaal gesproken komt vrijwel elke auto los met een snelheid van 70 km/u of hoger en hoor ik een ‘boink’. Deze keer niet en heel erg verrassend was dat ik het ook met 90 km/u niet hoorde. Het leek wel of de banden aan het asfalt vast geplakt zaten zo bizar goed is deze vering/demping. Ik sta niet snel met mijn mond vol tanden maar dit was toch wel even een open-mond-momentje. Na Rijsenhout sloeg ik linksaf naar Leimuiden met de bedoeling via de A44 naar huis te rijden. Bedoeling want even twijfelde ik in verband met wegwerkzaamheden maar toen las ik op een geel bord dat die pas op vrijdag zouden beginnen. Richting de snelweg rijdend zocht ik het knopje van de cruise control (een gewone en geen ACC) die bij deze Renault Clio op het stuur blijkt te zijn net als de in mijn ogen totaal overbodige snelheidsbegrenzer. De snelweg oprijdend bedacht ik me dat ik nog iemand wilde bezoeken en dat ik dat beter op de motor kon doen want dan was ik er veel sneller en ook weer dito zo snel thuis.
Zwemmen
Gelukkig kun je in Nederland alleen zwemmen in het water (of in het geld als je lid van Mark Rutte’s criminele graaierclub bent) en niet op het asfalt want het asfalt in Kazachstan leek wel op de golven in de zee. Mama mia wat zijn de wegen daar onvoorstelbaar slecht, op een gegeven moment zag ik tijdens het schoonmaken van mijn motor dat er twee grote 8 mm bouten van het bagagerek uit waren getrild. Gelukkig had ik 6- en 8-mm reservebouten meegenomen. Ik heb vele 100.000-en reiskilometers afgelegd op de motor maar zoiets heb ik echt nog nooit meegemaakt. Wat zijn wij in Nederland dan gezegend met werkelijk fenomenaal strakke asfaltwegen. Na mijn motor weer in de garage gezet te hebben ben ik weer in de Renault Clio gesprongen richting het zwembad. De Renault Clio voelt aan als een heerlijk uitgebalanceerde auto en eigenlijk zou alleen de 5-bak ietsje soepeler mogen schakelen maar ach de bak schakelt precies en dat vind ik eigenlijk wel zo belangrijk. Op weg naar het zwembad ben ik via de ventweg langs voormalig MarineVliegkamp Valkenburg naar Katwijk aan Zee gereden. De S-bocht naar Valkenburg ZH ging heerlijk strak ondanks dat ik er op de grens rijdend doorheen reed. Die starre achteras blijkt in combinatie met de uitstekende vering/demping voor een uitermate koersvaste wegligging te zorgen. Oh en ik zou bijna de grippy 16-inch Continental EcoContact 6 banden vergeten te complimenteren want behalve de lage rolweerstand hebben ze ook nog eens een verrassend goede grip. Deze Renault Clio TCe 100 Intens doet me denken aan de Honda Jazz Hybrid Exclusive 1.4 CVT die had ook zo’n uitstekende wegligging ondanks de starre achteras. Zelfs zo goed dat ik nog steeds hard om deze anecdote kan lachen: “Ik nam de oostelijke afslag oftewel de afritbocht bij ‘t Heen die is iets lastiger dan de opritbocht. Het toeval wil dat er een eindje voor mij een Porsche reed en daarvoor reed een bestelwagen. Ik stuurde met een lekker vaartje door de afritbocht heen maar deed dat zo enthousiast dat ik er met zwaar piepende banden doorheen vloog. De man in de bestelwagen keek in zijn achteruitkijkspiegel zag de Porsche en ging meteen aan de kant want er is daar een bushalte. Ik heb toen even heel hard zitten lachen achter het stuur van de Honda Jazz dat begrijpen jullie wel.”
De snelheidsbrekers na de S-bocht waren uiteraard geen enkel probleem dat wist ik al van de 1.000-drempelweg. Toen ik over de N206 heen reed en de Renault Clio stevig de rechterbocht naar de ventweg inhoekte zag ik het ESP-lampje even kort oplichten. Jammer dat het ESP niet uitgezet kan worden dat vind ik echt een misser van de bovenste plank. Peugeot en Citroën hebben dit beleid al langer en ik vind het best wel jammer dat Renault dat nu overneemt. De verkeersdrempels op de ventweg gingen lekker ondanks de hogere snelheid dan normaal. Waar andere auto’s vrijwel allemaal een ‘boink’-geluid laten horen doet deze Renault Clio dat niet. Ik vind het echt ongelofelijk gaaf dat de technici van Renault zoveel tijd en moeite in de vering/demping van deze Clio hebben gestopt. Dit is zo ongelofelijk knap gedaan daar kan ik alleen maar een hele-hele-hele diepe buiging voor maken. Aan het einde reed ik even heerlijk op de grens door de S-bocht en mama mia wat voelde dat lekker. Het ging zo ongelofelijk makkelijk en voorspelbaar vloeiend dat is bijna eng want denk even na dit is maar een hele doodgewone hatchback die net iets meer dan 17.000,- euro kost. Daarna ben ik door de Zanderij gereden omdat daar van die rotondes met van die heerlijke hoge rotonderanden liggen. Met deze Renault Clio kon ik niet anders dan zo hoog mogelijk over de rotonde heen rijden. En dan die landing daarna man, man wat doet deze auto dat goed zeg. Na het zwemmen ben ik uiteraard via ‘t Heen naar huis gereden want er is niets heerlijkers dan met een handgeschakelde auto door die geniale opritbocht heen knallen. Op zo’n moment boeit het me dan even helemaal niets (ik spreek mezelf tegen ik weet het) dat het ESP niet uitgezet kan worden want daar duw je ‘m op zo’n moment gewoon dwars doorheen. Het was lekker rustig dus ik kon helemaal uit mijn dak gaan. Ik reed in de 2de versnelling op de apex van de opritbocht af en gaf vol gas waarna ik met constant piepende banden perfect op de ideale lijn blijvend door de opritbocht heen vloog, heerlijk dat ga ik dan ook zeker nog een keer doen!
Verkeerscrimineel
Zaterdagmiddag besloot ik een zuinigheidsrit te maken alleen was ik na het tanken vergeten de rijmodus op Eco te zetten. Er zijn namelijk 3 rijmodi MySense, Sport en Eco en dat wist ik wel maar ik was het gewoon even vergeten. Dat zou dus sowieso nog een zuinigheidsrit worden in de rijmodus Eco op Prinsjesdag want dan ben ik ‘s middags vrij van werk. De rit begon goed want ik het lukte me ondanks de zaterdagmiddagdrukte zonder te remmen de N206 oprijden. Daarna ging de cruise control er direct op en reed ik met 80 km/u richting De Zilk -> Vogelenzang -> Bentveld -> Zandvoort -> Overveen en weer terug naar de onbemande pomp voor de Appie in Katwijk aan Zee. Dit keer geen bumperklevers maar een lekker ritje richting De Zilk waar ik heel mooi hard en strak door de haakse rechterbocht aan het einde van het rechte stuk van de N206 heen reed. Ik kan bijna niet wachten op die Renault Clio RS want dat moet wel een hele goede Hot Hatch worden met deze auto als basis. In Vogelenzang ging het gas er even af in de zeer fraai – mag ook wel na zo’n absurd lange periode van wegwerkzaamheden – opgeknapte 30-zone. Daarna kon het gas er weer op en vloog ik heerlijk over de hoge rotonderand van mijn favoriete rotonde heen. De bomenweg ging lekker en ook de afslag naar de Nachtegalenlaan ging zonder te remmen. De T-splitsing zowaar ook en zo reed ik richting zee met nog steeds nul keer remmen op zak. En net toen ik dacht het gaat lekker moest ik op een rotonde Zandvoort remmen voor een aarzelend overstekende fietser. Helaas pindakaas geen nul keer remmen dus en dat is verdorie eigenlijk al best weer veel te lang geleden. Richting de boulevard rijdend belandde ik achter een Duitser in een BMW X3 die net iets harder dan stapvoets reed op een 50-weg. Kijk dat Floor in zijn viskar met tractor ervoor langzaam rijd snap ik maar dit sloeg nergens op. Op de boulevard kon ik gelukkig normaal doorrijden net als op de duinenweg.
Weer op de terugweg kwam er een verkeerscrimineel in een Jaguar heel dicht op mijn bumper hangen op een weg met veel zebrapaden en fietsers. De beste knettergekke randdebiel (Cocaïne? GHB? Alcohol?) ging compleet uit zijn dak toen ik hem duidelijk maakte, door even kort af te remmen, dat ik niet van zijn extreme bumperkleven gediend was. Daarna probeerde hij mij rechts in te halen en vervolgens af te snijden en dus heb ik mijn telefoon maar gepakt en maakte hem met handgebaren (1 vinger/1vinger/2 vingers) duidelijk dat ik 112 ging bellen. Toen hij dat zag draaide hij een extra driekwart rondje op de eerstvolgende rotonde en ging er als een haas vandoor. Wat een held zeg! Het is toch eigenlijk best wel bizar dat ik tijdens mijn motorreis in Rusland en Kazachstan over een totale afstand van bijna 14.000 km zelfs niet één verkeersruzie heb gehad of heb gezien. En nee zelfs geen opgestoken middelvinger helemaal NIETS van dat alles. Dat toont maar weer eens aan wat voor ongelofelijk agressief-irritant-opgefokt snertvolk wij geworden zijn. En waarom? Haast? Stress? Drugsgebruik? Alcoholisme? Ik snap er werkelijk helemaal niets van. Heel soms wens je dat je een politieagent in burger bent dan zou ik zijn rijbewijs ter plekke intrekken, zijn sleutel innemen en zeggen bel maar iemand om je op te halen. Ondertussen had ik al tig keer geremd en stond de Eco-meter op 89/100 in plaats van 98/100 verdorie. Ik heb deze zuinigheidsrit dan ook maar uit gereden voor wat het waard was. Onderweg dacht ik weer terug aan de eindeloze stuiterwegen in Kazachstan en de onvoorstelbaar lieve mensen die ik ontmoet heb. Ik probeerde me weer te voelen zoals ik me onderweg op de motor voelde want dat was een onbeschrijfelijk lekker gevoel. Het lukte een beetje waardoor mijn terugrit in ieder geval leuker was de heenrit. Bij de pomp aangekomen bleek het verbruik een nette 1:26,3 terwijl als laagste verbruik 1:27,3 opgegeven. De Eco-meter gaf nog steeds 89/100 en 5/4/5 sterren voor versnellen/schakelen/anticiperen aan.
Nog maar een keer in de rijmodus Eco dus!
Zou ik dan nu wel die 1:27,3 gaan halen op zondagmiddag? Ik kan een lang verhaal op gaan schrijven maar daar heb ik geen zin in. Deze zuinigheidsrit verliep werkelijk perfect alleen was het gekke dat ik op een hoger verbruik uitkwam want dit keer haalde ik exact 1:23. Huh??? Schiet me lek…. hier snap ik dus werkelijk helemaal niets van! Na het aftanken ben ik uiteraard via de opritbocht bij ‘t Heen naar huis gereden. Dit keer heb ik er nog een dubbel schepje bovenop gegooid maar ook nu weer vloog ik perfect op de ideale lijn met zwaar piepende banden door de fraaie opritbocht heen. De auto die achter mij reed was nog eens halverwege de bocht toen ik al bijkant uit het zicht was verdwenen. Zo snel gaat het dus als je deze bocht vol op de limiet neemt.
Zeer voorspelbaar SBP-rondje
Zoals ik al eerder schreef kan net ESP van deze nieuwe Renault Clio niet uitgezet worden. Dat maakt een rondje Space Business Park een stuk minder leuk oftewel erg voorspelbaar. Vooral ook omdat die 100 Pk niet genoeg zijn om ‘m puur op het vermogen door het ESP heen te ‘drukken’. Mijn voorspelling kwam 100 procent uit want het was een superveilig aanvoelend saai rondje waarbij elke vorm van stuurmanskunst totaal overbodig was. Wat ik echter wel goed kon merken is dat het vooral dankzij de uitstekende vering/demping een superveilig rondje was. Als een auto namelijk serieus uit balans raakt omdat de vering/demping van het type kauwgomballen is en de banden van het type schaatsen (die ook nog eens minder grip hebben door de slechte vering/demping) dan helpt geen ESP daar nog aan mee om de boel te redden. Dus het rondje SBP leverde in dat opzicht toch waardevolle informatie op. Na het rondje SBP ben ik naar mijn garage gereden om de Samsonite kofferset achterin te gooien. De standaard hatchback kofferset paste er precies is dus dat is gewoon prima.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 3×50-liter + 33-liter + 13-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 3×33-liter + 13-liter
Passagiers
Zondag ben ik met drie passagiers op pad gegaan, twee mannen (ik en de zoon van mijn zus) met lange benen voorin en twee normale lengte vrouwen met normale lengte benen achterin. Mijn moeder en mijn zus konden lastig instappen maar dat kwam omdat de voorstoelen ver naar achteren stonden vanwege onze lange benen. Na het iets naar voren schuiven van de voorstoelen konden ze makkelijk instappen en na het weer naar achteren schuiven bleek de zit achterin prima en zeker niet te krap. Toch had ik iets meer beenruimte verwacht maar ach het is nog altijd beter dan die nieuwe Mazda 3 hatchback die er serieus lang uitziet maar naar verhouding weinig beenruimte achterin heeft. Het rijden in de nieuwe Renault Clio werd als fijn ervaren en duidelijk beter dan de Mazda een week eerder. Wat dat betreft blijf ik een handgeschakelde versnellingsbak fijner vinden, want daarin bepaal je namelijk zelf hoe schokvrij je rijdt. Automobilisten die niet kunnen rijden (=ontkoppelen/schakelen) zullen geen verschil merken maar als je bij iemand in de auto zit die vloeiend rijdt dan zul je dat als fijner ervaren. De enige automatische versnellingsbak die wel volledig schokvrij is dat is een CVT maar daar moet je van houden. In de middag heb ik sfeerfoto’s gemaakt in Voorschoten in de voormalige dochter-van-Putin-woonwijk. De actiefoto’s heb ik gemaakt in het woonwijkje waar de zoon van mijn oudste broer woont, ik was daar al heel lang niet meer geweest dus het werd wel weer eens tijd. De foto’s zijn gelukkig mooi geworden alleen zit er geen actiefoto met een liftend binnenste achterwiel bij. Mijn zwager heeft het serieus geprobeerd maar het lukte niet en dat zegt alles over de vering/demping want als die uitmuntend is dan zal het binnenste achterwiel ook niet liften als je het bewust opzoekt.
I don’t like mondays
Ik heb ook een hekel aan maandagen net als Garfield zeg ik altijd. Maar de maandag waarop ik met de nieuwe Renault Clio naar werk gereden ben was een maandag om in te lijsten. Het was werkelijk een zalig ritje op en neer naar mijn werk. Echt fantastisch en zo lekker dat ik gewoon even heb zitten nagenieten in de auto na thuiskomst. Ik heb alle testverslagen en YouTube-filmpjes gelezen/bekeken van deze nieuwe Renault Clio maar er zat niet één testverslag of YouTube-filmpje bij dat werkelijk recht doet aan deze fantastische auto.
Rondje Rotondecircus
Toen ik de Renault Clio moest terugbrengen donderdag ben ik via het rotondecircus gereden want zonder dat rondje rotondecircus zou mijn testverslag niet compleet zijn. Ik was benieuwd hoe het zou gaan maar ik wist eigenlijk wel zeker dat het leuker zou zijn dan het rondje Space Business Park want dat is eigenlijk bijna altijd zo als een rondje over het SBP tegenvalt. Alhoewel ‘tegenvalt’ in dit geval niet het juiste woord is want de Renault Clio deed het werkelijk uitmuntend alleen is het voor een testrijder retesaai. Ik ben rustigjes naar Leiderdorp gereden waar ik op de koeienrotonde nog even heb gelachen want een patser in een bumperklevende Audi wilde mij over de buitenring inhalen. Maar ja ik ben daar al zo vaak over de rotonderand heen gevlogen of gegleden zo je wilt dat ik al bijna uit zicht was toen die Audi-bestuurder de koeienrotonde nog moest verlaten. Nou moet ik wel ook hier weer eerlijk bekennen dat het dankzij die magische wegligging is dat ik zo ontzettend mooi over die rotonderand heen gleed. Het scheelt trouwens ook dat het een handgeschakelde versnellingsbak is want daar kun je beter je moment kiezen oftewel precies op het juiste moment gas geven in het juiste toerengebied. Ik reed met een goed gevoel richting het rotondecircus waar ik de Renault Clio lekker hard de eerste haakse rechterbocht in kon hoeken. Met zwaar piepende banden vloog ik perfect door de haakse rechterbocht heen, logisch want het ESP draaide op dat moment overuren.
Nu de rest van het rotondecircus nog want op een rotonde kun je net iets langer druk opbouwen zeker op die twee grote rotondes. En de grap is dat bij auto’s met een niet-uitschakelbaar ESP dat veel beter werkt dan in de snelle haakse bochten van het Space Business Park. Het was niet zo’n groot feest zoals ooit met die Fiat 500L Lounge TwinAir Turbo maar ik heb me prima vermaakt. In de lange buitenring op de eerste grote rotonde kon ik het gas er vol ophouden en piepten de banden slechts heel kort even. De kleine rotonde met hoge rotonderand voor het viaduct over de A4 ging werkelijk uitstekend voor een gewone hatchback. Het neerkomen en meteen weer plankgas strak langs de vangrail knallen is toch wel bijzonder voor deze auto. De ovale rotonde nam ik ook zo hard mogelijk en nu gleed ik wel wat opzij met piepende banden maar ja mag het alsjeblieft gezien de g-krachten. Daarna sneed ik hard van buiten naar binnen over de hoge rotonderand om vervolgens weer over de hoge rotonderand aan de andere kant hetzelfde te doen maar dan daarna meteen rechtdoor in plaats van een halve draai. Het harde neerkomen en hard naar rechts insturen is één van de leukste momenten van het rondje omdat er zoveel gebeurt op een en hetzelfde moment. En oh wat doet deze nieuwe Renault Clio dat goed zeg! De rest van het rondje deed ik werkelijk met twee vingers in mijn neus. Goed autootje die nieuwe Renault Clio.
