D66 was ooit een partij waar weldenkend Nederland op stemde. Ze waren van het midden en riepen zinnige dingen. Met hun opschuiven naar links verviel die zinnigheid. Er komt tegenwoordig voornamelijk onzin uit. Voorbeelden in overvloed, maar het komt zeg maar neer op de inbreng van Monica den Boer bij een debat over te weinig politie. Ze maakte zich druk om het woord bemanning, het moest volgens haar bemensing zijn.
Als het alleen om dit soort identiteitspolitieke kletskoek zou gaan was het omhoog halen van de schouders voldoende. Maar onder het dekentje van politiek correcte deugpraat zit een veel groter gevaar van de eens zo vriendelijke democraten uit het jaar 1966. Waar Hans van Mierlo die hele toko begon om het volk meer invloed en een stem te geven is de huidige partij juist tegen dezelfde bevolking gekeerd en heeft het met de democratie nog minder op dan de Partij van de Dieren met kiloknallers. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat je Democraten’66 heet, voor bestuurlijke vernieuwing bent opgericht en tegelijkertijd het referendum afschaft omdat de uitslag niet is waar je op hoopt?
Het antwoord wordt gegeven door Kamerlid Kees Verhoeven. Hij wil het lidmaatschap aan de Europese Unie in de grondwet laten opnemen. Dat betekent heel simpel dat je er eigenlijk nooit meer uit kan. Daarmee willen Verhoeven en zijn “democraten” voorkomen dat het volk ooit bepaalt om uit het ondemocratische moloch in Brussel te stappen. Naast dat het een hele vieze bijsmaak heeft, omdat hij daarmee het parlement buitenspel wil zetten, toont hij ook onzekerheid over de richting waarop de Nederlandse kiezer wil. Dat heeft dus niets meer met democratie te maken. Het lijkt me dan ook verstandig om die D van ze te veranderen in Dictatuur. Want dat is namelijk precies wat ze hiermee willen.
