Dit artikel van Brendan O’Neill verscheen in het Engels op Spiked.
Ik begin zin te krijgen in een tweede referendum.
Een tweede stem voor Brexit zou de technocratische elite voorgoed het zwijgen op kunnen leggen.
Het zou natuurlijk niet zo moeten zijn dat we nog een keer moeten stemmen.
Het is een schandaal dat sommige leden van het establishment zelfs maar overwegen om ons opnieuw te laten stemmen voordat ze uitgevoerd hebben waar wij de eerste keer voor gestemd hebben.
In feite betekent dit gemompel over een tweede referendum het verscheuren van het sociale contract van de moderne democratie. Een contract dat serieus genomen zou moeten worden in plaats van dat de elites – die denken dat ze alles beter weten – het achteloos terzijde schuiven.
En toch begin ik zin te krijgen in een tweede referendum. Of beter gezegd: als zij ons ertoe zullen dwingen, zal ik het koesteren.
Waarom?
Omdat een tweede stem voor Brexit de EU en haar elitaire fans voorgoed het zwijgen zal opleggen.
Het Remain-deel van de Britse politieke klasse – vanzelfsprekend het leeuwendeel van deze klasse – heeft in één ding gelijk: we weten nu zoveel meer dan we wisten in de aanloop naar het eerste referendum.
Dat is hun strijdkreet voor een tweede stemronde: ‘Het publiek is nu beter geïnformeerd. Het heeft meer kennis van zaken en dus zou het opnieuw om zijn mening moeten worden gevraagd.’
Ze hebben gelijk, maar niet op de manier die zij bedoelen.
We weten inderdaad meer:
- we weten nu precies hoe ondemocratisch en meedogenloos de EU is
- we weten nu hoe onbetrouwbaar en hypocriet onze politieke klasse is
- we kennen nu de diepten van hun minachting voor ons
- en we weten nu dat voor de meesten van ons stemmen voor Brexit het verstandigste, redelijkste en belangrijkste is waar wij ooit in ons leven voor gestemd hebben.
De afgelopen tweeëneenhalf jaar zijn wonderbaarlijk verhelderend geweest. Maar niet op de manier die Remainers bedoelen.
Niet omdat wij – stompzinnig gepeupel – onderhand beseffen dat de belofte over de gezondheidszorg op de zijkant van die bus misleidend was (ik heb nog niemand ontmoet die voor Brexit heeft gestemd vanwege die bus).
Niet omdat we erachter zijn gekomen hoe schadelijk en verwoestend het verlaten van de EU zal zijn – de meesten van ons weten dat deze angstbeelden speciaal ontworpen zijn om ons af te schrikken van onze principiële afwijzing van de EU.
Nee, de laatste twee jaar zijn verhelderend geweest omdat ze bewezen hebben wat wij – Brexit supporters – al geloofden of tenminste vermoedden: de EU bulldozert over de nationale democratie heen; de Britse politieke elite luistert niet naar onze zorgen, en onze heersers hebben weinig achting voor de democratie.
- De smerige behandeling van de gekozen leiders van het VK door de ongekozen oligarchen van de Europese Commissie
- de halsstarrigheid en leugens van de EU-onderhandelaars
- de pogingen van de EU om het ongehoorzame Groot-Brittannië tot afschrikwekkend voorbeeld te maken, zodat andere EU-lidstaten er niet eens aan zullen durven denken om ooit te proberen de EU te verlaten
- de manier waarop de zogenaamd liberale elite in het VK gesproken heeft over de kiezers als ‘ongeïnformeerd, gedreven door lagere instincten, zelfvernietigend en onbenullig’
- het – na het Brexit-referendum – in twijfel trekken van de intrinsieke waarde van democratie door de gekwetste en bittere technocratische Britse klasse
- de herleving van middeleeuws aandoende stemmingmakerij in het Hogerhuis over de democratie en het plebs dat daaraan deelneemt
- het feit dat ons verteld is dat onze beslissing over het lidmaatschap van de EU definitief zou zijn en dat ernaar gehandeld zou worden en dat geen van deze twee zaken waar bleek te zijn…
Al deze gebeurtenissen van de laatste tweeëneenhalf jaar hebben de 21e-eeuwse politiek verhelderd op een manier waar niemand van ons – zelfs diegenen onder ons die nooit grote fans waren van de EU of het Britse politieke establishment – van had kunnen dromen.
Dus ja, we weten nu meer.
We weten hoe jullie ons wantrouwen. We weten hoe jullie ons vrezen en verafschuwen.
En we weten hoe weinig respect jullie hebben voor ons fundamentele democratische recht om zeggenschap te hebben over het lot van ons land.
Belangrijker nog, we weten nu hoe diep Brexit jullie politieke gezag heeft gekwetst.
Jullie willen ons nog een keer laten stemmen nu we toegerust zijn met zo’n rijkdom aan informatie over de EU-elite, ons eigen establishment, en hun gezamenlijke verachting voor de rechten en de waardigheid van de Britse kiezers?
Doe het.
We dagen jullie uit.
Cartoon bovenaan van Ben Garrison
