Dit artikel is vertaald uit het Engels en verscheen eerder in ‘the Wall Street Journal’ onder de titel ‘California’s Paradise Lost’.
Trump is een bullebak,
maar hij heeft gelijk als hij het heeft over slecht bosbeheer
Een probleem van de schreeuwerige toon van president Trump is dat hij zijn critici aanleiding geeft om hem te negeren, zelfs wanneer hij wel een punt heeft. Bijvoorbeeld zoals deze week toen hij dreigde om overheidsbijdragen aan Californië te korten middenin de crisis van de verschrikkelijke bosbranden.
Deze branden woeden in grote gebieden in de staat. Ze hebben al aan minstens 31 mensen (nu 63 doden en 600 vermisten, R) het leven gekost en verzengden meer dan 200 000 ha, inclusief de stad Paradise in de uitlopers van de bergen van de Sierra Nevada.
‘Er is geen andere oorzaak voor deze enorme, dodelijke en kostbare branden in Californië dan dat het bosbeheer zo slecht is,’ tweette Trump. ‘Miljarden dollars worden ieder jaar uitgegeven, toch kost het vele mensenlevens, allemaal door vreselijk mismanagement van de bossen. Er moet nu een oplossing komen, of de overheidsbetalingen worden stopgezet!’
Trump geeft geen blijk van veel aanleg voor inlevingsvermogen, zelfs al heeft hij gelijk over de problemen met het bosbeheer.
Onophoudelijke wind en een lage luchtvochtigheid maken de bosbranden in Californië moeilijk te bestrijden, terwijl de toenemende bevolkingsdichtheid ervoor gezorgd heeft dat steeds meer mensen in gevaarlijke gebieden wonen.
Maar een andere reden dat de branden steeds erger worden, is een uit zijn krachten gegroeide bureaucratie die een goed bosbeheer in de weg staat.
Ongeveer 57% van de bossen van Californië is eigendom van de federale overheid, terwijl het grootste deel van de rest privé-eigendom is en onder allerlei wetten van de staat Californië valt.
Van 2010 tot 2017 zijn bijna 130 miljoen bomen in Californië doodgegaan door droogte en insectenplagen (schorskevers). In dichte wouden zijn bomen kwetsbaarder voor dit soort plagen en verspreiden bosbranden zich makkelijker. Als dode bomen omvallen, zorgen zij voor extra licht ontvlambare brandstof.
Ooit was de opdracht van de U.S. Forest Service om een actief beleid te voeren op het gebied van bosbeheer, maar de laatste 50 jaar zijn er talloze wetten aangenomen die dat bemoeilijken. Deze wetten – zoals de Endangered Species Act en de National Environmental Policy Act (beide bedoeld om de natuur te beschermen, R) – belemmeren het kappen van bomen, gecontroleerde branden en houtkap voor commerciële doeleinden op overheidsgebied.
De staat Californië beperkt ook op privégronden houtkap, en staat het snoeien van dichtgegroeide bossen pas toe als de eigenaar verschillende vergunningen heeft en verklaringen levert over de milieueffecten van het onderhoud.
Zoals de LAO, de California Legislative Analyst’s Office (een adviesorgaan van de overheid, R) afgelopen april droogjes opmerkte: ‘Beheerders die proberen om de gezondheid van de Californische bossen te verbeteren, geven aan dat in sommige gevallen de wettelijke voorschriften van de overheid te veelvuldig, langdurig en kostbaar zijn.’
Een probleem voor de landeigenaren is het verwerken van houtafval. Er zijn tientallen houtverbrandingsinstallaties gesloten, deels vanwege regelgeving om uitstoot van CO2 te beperken en deels vanwege de concurrentie met gesubsidieerde duurzame energie en goedkoop aardgas.
Om bladeren en takken te mogen verbranden, moeten landeigenaren toestemming krijgen van de lokale brandweer en lokale overheden die kijken naar luchtverontreiniging.
Het kan ook nog zijn dat ze nog extra vergunningen nodig hebben afhankelijk van de locatie, de hoeveelheid afval en het soort afval, aldus de LAO. Vergunningen beperken de hoeveelheid afval die mag worden verbrand, de tijd waarop het mag gebeuren, en de toegestane vochtpercentages van het materiaal.
De LAO is er voorstander van dat Californië snoeit in de regelgeving, de verkoop van hout toestaat en het verbranden van houtafval makkelijker maakt.
Milieuactivisten zijn hiertegen, maar de wrange werkelijkheid is dat de verwoesting door de bosbranden veel meer schade aan het milieu toebrengt dan gereguleerde houtkap.
Het uitdunnen van de bossen kan de bevolking van Californië ook nog eens miljarden liters water per jaar schelen, volgens een studie in april van de National Science Foundation.
Het goede nieuws is dat onder Trump meer verkoop van hout is toegestaan. De oogst van dit jaar zal de grootste zijn van de laatste 20 jaar.
Het zal jaren duren om de bossen van Californië weer gezond te maken, maar de les van deze branden is dat de federale overheid en de staat Californië hun politieke oogkleppen af moeten doen en in actie moeten komen.
Een ander zeer informatief artikel over het bosbeheer in Californië (door Chuck DeVore) verscheen al in juli ’18 in Forbes: California’s Devastating Fires Are Man-Caused — But Not In The Way They Tell Us
