Inmiddels zien steeds meer mensen de gevolgen van het beleid van enkele neoliberale kabinetten op rij. Kabinetten die garant staan voor een verdere groei van de Grand Canyon tussen arm en rijk. Rutte III weet u zelfs een theoretische verbetering van uw koopkracht te verkopen. Praktisch gezien zult u dan echt bij de rijkste 10% van onze maatschappij moeten behoren, de overige 90% ziet slechts de vaste lasten meer stijgen dan het inkomen. Stijgingen die allemaal te maken hebben met belastingen en heffingen van onze overheid en die dus uiteindelijk richting staatskas vloeien of nog erger in de zakken verdwijnen van buitenlandse aandeelhouders en rijken die het sowieso niet merken. Het zijn echter niet alleen de lasten die stijgen wat ons zou moeten verontrusten. Nee, de afbraak van onze verzorgingsstaat raakt ons zo langzamerhand direct. Primaire levensbehoeften als wonen, energie, zorg, water en voedsel slorpen inmiddels het leeuwendeel van uw inkomen op.
Vandaag bereikte een praktijkgevalletje over de afbraak van de verzorgingsstaat de burelen van Batavirus. In één van de meest troosteloze krimpgebieden in de periferie, namelijk de gemeente Stadskanaal, woont de 67-jarige (echte leeftijd bij de redactie bekend) weduwe Hennie (echte naam bij de redactie bekend). Hennie woont zelfstandig in een leuk appartementencomplex met vanaf haar balkonnetje een prachtig uitzicht over het centrum van Stadskanaal. Hennie vatte afgelopen maandag het euvele plan op om eens even lekker zichzelf te gaan verwennen. Ze liet daartoe het bad vollopen met heerlijk warm water en voegde een scheutje Zonnewarmte badolie van Volatile toe. Door de luidsprekers weerklonk een cd van Ede Staal en de Story en de Privé lagen klaar op het tafeltje naast het bad. Alle voorbereidingen waren getroffen. Hennie ontkleedde zich in de slaapkamer en begaf zich op weg naar het wachtend genot. En daar ging het mis. Bij het betreden van de badkamer gleed Hennie uit op de glad geworden vloer en belandde weinig elegant op haar achterste. Kermend van de pijn lag ze voor het bad in plaats van in het bad. De onderburen Tammo en Klaziena (echte namen bij de redactie bekend) hoorden de harde klap en het luide kermen. Tammo stoof naar boven maar stond uiteraard voor een dichte deur. Hennie was niet in staat de deur te openen. Tammo deed vervolgens het enige juiste en belde 112.
De hulp was snel ter plekke. De broeders van de ambulancedienst concludeerden dat een nader onderzoek in het nabijgelegen ziekenhuis wenselijk was. Hennie werd per ambulance vervoerd naar het Refajaziekenhuis. Eenmaal binnen werd ze professioneel doorgelicht om de schade vast te stellen. Hennie had een scheurtje in de heup, niet operabel, en zou voorlopig wat mobiliteitsproblemen kennen. Met andere woorden, Hennie is voorlopig aan bed gekluisterd. Na het vaststellen van de diagnose kwam dokter Kafka aan het bed van Hennie. Dokter Kafka wist Hennie te vertellen dat er binnen de richtlijnen van de zorgautoriteiten geen opnamecapaciteit meer beschikbaar was. Let wel, het Refajaziekenhuis stond onlangs nog in het nieuws vanwege het sluiten van de afdelingen verloskunde en kindergeneeskunde. Twee troosteloos leegstaande afdelingen met voldoende lege bedden om in noodgevallen gebruik van te kunnen maken zou ieder weldenkend mens zeggen. De ambulance kwam echter opnieuw voorrijden en hulpeloze Hennie werd zonder pardon naar haar appartementje vervoerd. Dossier gesloten voor het Refajaziekenhuis onderdeel van de Treantgroep.
Eenmaal thuis gedumpt had Hennie het geluk dat in de periferie het begrip noaberskip vanzelfsprekend is. De Treantgroep had haar dossier namelijk definitief gesloten. Tammo sprong in de bres en nam wel contact op met de gemeente. Na vele telefoontjes tussen kastje en muur wist Tammo in ieder geval thuiszorg te regelen (dank TSM voor het adequaat reageren, en Buurtzorg kan de rambam krijgen). De gemeente heeft nog steeds niet thuisgegeven, hoewel de wettelijke taak WMO toch bij hun ligt. Maar goed , Stadskanaal is nou eenmaal een noodlijdende gemeente waar basistaken ernstig onder druk staan. Geld uitgeven aan nutteloze zaken zijn ze dan wel weer goed in. Op onderstaande foto’s ziet u de nieuwste GroenLinks bijdrage voor een beter milieu. Alle bewoners hebben een totaal overbodig lelijk bakje gekregen om hun keukenafval in te transporteren naar de GFT-bak. Ik verwacht binnenkort de eerste boetes van speciaal opgeleide BOA’s die de vuilcontainers gaan controleren om te zien of uw koffieprut wel in de groene bak is terechtgekomen.
Bovenstaand stukje berust volledig op waarheid en is natuurlijk te triest om waar te zijn. De vraag is hoe lang we de afbraak van normale voorzieningen nog pikken? Vorig jaar moest de periferie al eens een vuist maken en stopte enkele mafklappers die op weg waren om een kinderfeestje te verstieren. Een relatief onschuldig protest die overigens de 8e oktober vervolgd gaat worden in de rechtbank te Leeuwarden met de vervolging van 34 actievoerders. Ben benieuwd wat Den Haag wil doen als men in de periferie de handen ineenslaat en collectief opstaat tegen de Haagse waanzin. Gezien de ontwikkelingen in Groningen en de afbraak van basisvoorzieningen in de periferie (Nederland met uitzondering van de graafschappen Holland) kan dat namelijk niet lang meer duren!
