Over de aanpak van Tadzjikistan
Jawel, u leest het goed! De president die al sinds 1992 de Centraal-Aziatische republiek Tadzjikistan en haar ongeveer 8 miljoen inwoners bestuurt is een soenni moslim en beweegt hemel en aarde om de islamisering in zijn land aan banden te leggen.
Rachman, zo heet de brave man, bedient zich daarbij niet van halve maatregeltjes doch reikt algauw naar de grove middelen. Een paar voorbeelden: De islamitische baarddracht is er verboden, mensen onder de veertig jaar mogen niet op bedevaart naar Mekka, de moskee is verboden terrein voor kinderen onder de achttien jaar, het volgen van islamitisch onderwijs in het buitenland behoort niet tot de mogelijkheden… (1)
Maar daar blijft het niet bij: Geen enkel islamitisch boek mag worden uitgegeven, geïmporteerd of geëxporteerd zonder uitdrukkelijke toelating van de overheid (waaruit we mogen concluderen dat de inhoud wordt nagelezen op de aanwezigheid van opruiende taal of oproepen tot de gewapende jihad). Op het aanbieden van ‘niet-officieel’ islamitisch onderwijs staat een gevangenisstraf van twaalf jaar. Verder zijn moskeeën er streng gereglementeerd en worden er de laatste jaren meer gesloopt dan bijgebouwd.
Als toemaatje jaagde de regering er in 2017 een wet doorheen die enkel traditionele kledij toelaat, hetgeen werd uitgelegd als een verbod voor vrouwen op het dragen van de islamitische hoofddoek (vastgemaakt onder de kin), aangezien de Tadzjiekse vrouwen deze traditioneel vastmaken achter het hoofd, een stijl die doorgaans niet geassocieerd wordt met de islam. (2)
Heel deze anti-islam regelgeving draagt dus de goedkeuring van het (allicht gematigde) islamitische staatshoofd en suggereert dat de leider de urgentie daarvan inziet om te vermijden dat zijn land in de greep komt van fanatici die strikt volgens de islamitische leer zouden gaan leven, de sharia.
Moslimleider brengt in praktijk wat Wilders niet mag
Waarom mogen onze Europese landen dit voorbeeld niet navolgen? Waarom mogen bij ons fanatieke moslims wél ongehinderd boeken aanprijzen waarin westerlingen tot vijand worden verklaard zonder dat de overheid ingrijpt?
Waarom mogen her en der in het straatbeeld majestueuze moskeeën oprijzen waarvan de bouw werd gefinancierd met schimmige fondsen afkomstig uit streng-islamitische landen, die vervolgens op die manier een schadelijke invloed kunnen uitoefenen op het soort preken dat er daarna ten gehore wordt gebracht?
Noem het gerust hypocrisie wanneer een moslimleider zoals Rachman er alles aan doet om de wildgroei aan islamisering te beknotten en daarbij geen strobreed in de weg wordt gelegd door de internationale pers terwijl een politicus als Wilders die hetzelfde betracht aan de schandpaal wordt genageld in binnen- en buitenland.
Wilders zetelt weliswaar niet in de regering dus hij kan moeilijk de maatregelen afdwingen die hij zo verlangt, maar gesteld dat de huidige premier van Nederland het wel zou klaarspelen de Tadzjiekse wetten inzake islam in te voeren, wat dan?
Uiteraard zou de internationale pers hierover struikelen, zeer zeker zou hij op alle voorpagina’s te kijk worden gezet. De druk zou zo hoog worden opgevoerd dat hij tot aftreden zou worden gedwongen. Waarom? Omdat hij nu eenmaal zou afgeschilderd worden als een ‘haatdragende blanke machthebber’ die de opmars van de islam in eigen land wil beteugelen. Als in Centraal-Azië een moslim president hetzelfde doet is er kennelijk geen vuiltje aan de lucht… Misschien moet er voor onze parlementsleden eens een studiereis naar Tadzjikistan worden georganiseerd, zodat ze daar door de president kunnen worden bijgeschoold?
IS op zoek naar Lebensraum
Hoe gevaarlijk elke toename van islamisering is werd in Tadzjikistan pijnlijk duidelijk op zondag 29 juli 2018 toen een groep van zeven westerse wielertoeristen, op road trip door het magnifieke gebergte, met opzet werd aangereden door een voertuig. De inzittenden daarvan stapten uit om de aangereden fietsers verder te verwonden met messteken en hen vervolgens voor dood achter te laten.
Er vielen vier dodelijke slachtoffers te betreuren: Een Amerikaans paar, een Nederlander en een Zwitser. De anderen overleefden de aanslag die werd opgeëist door IS dat er snel bij was om online een video te posten waarin vijf piepjonge rekruten schuld bekenden. Nu hun identiteit bekend was werden ze door de ordetroepen van Rachman binnen de kortste keren opgespoord en uitgeschakeld.
Tadzjikistan, een land waarvan de meesten van ons nog nooit hadden gehoord, werd voor het eerst door IS op de kaart gezet en dat moet de wereld verontrusten. Nu de terroristen in Raqqa, de zogeheten hoofdstad van Islamitische Staat, door volgehouden inspanningen van het Westen en met name Rusland op de vlucht zijn gedreven zijn ze op zoek naar een veilig heenkomen en de uitvalsbasis voor een nieuw strijdtoneel.
Dat IS nu plots opduikt in Tadzjikistan met een actie die de wereldpers haalt geeft te denken. Het land grenst immers zowel aan Afghanistan als aan dat deel van China waar een grote groep van wel elf miljoen moslims onafhankelijkheid nastreven.
Russen en Chinezen treden op
Aan de Russen hebben we niet alleen de capitulatie van Raqqa te danken, het waren ook zij die na 1996 (toen in buurland Afghanistan de Taliban de macht overnamen) de grens bewaakten om de verhinderen dat de gevreesde Taliban ook heer en meester werden van Tadzjikistan.
Aan de Chinese grens met Tadzjikistan dan weer staan de Oeigoeren (een groep van Turkmeense moslims) te popelen om zich los te scheuren van China in de provincie Xinjiang, een gebied dat even groot is als Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Duitsland bij elkaar opgeteld (!)
Maar de Chinezen (die eerder uit zijn op gebiedsuitbreiding dan op inkrimping) laten het niet gebeuren en smoren deze aspiraties in de kiem door met harde hand op de treden. Hoe hard, dat weten we niet vanwege het gesloten karakter van haar staatsstructuur die weinig transparantie biedt, doch volgens een recent rapport van de VN zitten er ruim 1 miljoen Oeigoeren vast in wat men noemt heropvoedingskampen. (3)
Nieuw kruitvat in de regio?
President Rachman weet dus waarom hij de teugels strak in handen houdt en geen duimbreed wil toegeven aan de meer extreme moslims die de sharia willen invoeren. Bij ons in het westen is weinig bekend dat zich in zijn land reeds in de jaren ’92 tot en met ’97 een bloedige burgeroorlog afspeelde die woedde tussen de Verenigde Oppositie (een alliantie van nationalisten en islamisten) en de pro-Russische overheidstroepen van Rachman. De trieste balans van dat conflict bedroeg honderdduizend doden.
Rachman overleefde al een moordaanslag en een poging tot staatsgreep die –indien hij was geslaagd- het land in een tweede Afghanistan had kunnen veranderen. Het is dus bijzonder zorgwekkend te weten dat IS haar oog heeft laten vallen op het land dat als schakel tussen het door Taliban gedomineerde Afghanistan en dat enorme deel van China waar elf miljoen moslims een opstand willen uitlokken weleens geschikt zou kunnen zijn als veroveringsgebied voor een nieuwe Islamitische Staat, qua oppervlakte groter nog dan de eerste…
- https://www.aljazeera.com/news/2016/01/tajikistan-shaves-13000-men-beards-radicalism-160120133352747.html
- https://jamestown.org/program/mosques-and-islamic-education-under-increasing-scrutiny-in-tajikistan/
- https://nos.nl/artikel/2245568-vn-miljoen-oeigoeren-vast-in-chinese-strafkampen.html
