Hallo?! Ministers, kamerleden en andere politici, lezen jullie mijn artikelen eigenlijk wel? Ik schrijf ze toch niet voor niets?
Zo schreef ik ongeveer anderhalve week geleden een stukje over de belachelijke situatie waarbij ‘de politiek’ het exorbitante bedrag van 12.000 euro over de balk smeet om een vlaggetje te kopen. Nu zijn we nog geen twee weken verder en moet ik het verdorie weer over belachelijke geldverspilling van mijn belastingcenten hebben.
Kijk, ik probeer mijn stukjes, zo goed en kwaad als het kan, altijd te voorzien van een enigszins humoristische, vaak cynische ondertoon. Maar deze luchtige schrijfstijl wil natuurlijk niet zeggen dat ik me niet oprecht druk maakt over hoe sommige zaken eraan toe gaan. In het geval van de vlag kwam dat er ongeveer op neer dat, als je 12.000 euro aan een vlag uitgeeft die nog geen 10% daarvan had moeten kosten, dit overkomt alsof je een grote middelvinger naar de belastingbetaler opsteekt.
Nu wil ik het even met u hebben over reiskosten. Ik heb het dan niet over Denk die loopt te zeiken over die paar euro omdat Arib kamerleden wel eens een lift geeft (Let op: wat Denk hier ook over mag zeggen, het gaat hier natuurlijk niet over die paar euro. De echte reden om dit aan te kaarten is dat ze zo Arib weg kunnen zetten als verrader die met de PVV heult.)
Wat is dan wel het geval? Terwijl ik me druk aan het afvragen was hoe AVG-proof ik eigenlijk ben (wellicht hierover in een toekomstig artikel meer), kwam ik een klein artikeltje op de website van RTL tegen. Minister met privejet (11.750 euro) naar Berlijn: ‘We konden niet anders’.
Als we dit kopje analyseren, vallen er twee dingen op. In de eerste plaats vraag ik me af of (het personeel van) minister Hoekstra, echt alle opties heeft uitgeplozen alvorens men tot de conclusie kwam dat er geen andere opties waren. Hier kom ik straks op terug.
Aangezien mijn kostenanalyse inzake vlaggengate mij prima is bevallen, lijkt het me geen kwaad kunnen om ook hier eens te kijken of 11.750 euro voor dit tripje niet een ietsiepietsie aan de hoge kant is. Aangezien het mij gelukt is deze zomer voor iets meer dan 10% van het bedrag dat Hoekstra heeft uitgegeven van Amsterdam naar Peking, van Peking naar Vietnam, Van Vietnam naar Tokyo, van Tokyo naar Australie en van Australie weer terug naar Amsterdam te vliegen, kan ik me toch niet aan de indruk onttrekken dat er goedkopere opties moeten zijn.
De woordvoerder van Hoekstra hierover: Er is geprobeerd om de reis gewoon met lijnvluchten te maken, maar ‘de logistieke puzzel viel niet te leggen.’ Goh, dan vraag ik me toch af hoe hard het één en ander geprobeerd is. In hoeverre zijn de werknemers van Hoekstra bekend met websites als skyscanner of cheaptickets? Kijk, ik kan met deze sites niet in het verleden kijken wat de opties zijn. Wat ik wel kan, is kijken hoe moeilijk het is om vanavond (het is nu kwart voor negen) een vlucht voor morgen van Brussel naar Berlijn te boeken. Als ik dat alleen via skyscanner (ja, ik ben nu eenmaal lui en godzijdank geen echte onderzoeksjournalist) doe, zijn er maar liefst 136 (!) vluchten die ik nog kan boeken.
Ik snap natuurlijk wel dat je als minister een stuk liever in een privé-jet zit dan in zo een volgepropte vliegende verschikking van Easyjet of Ryanair. Maar ja, we hebben het (volgens de woordvoerder) dus wel over een noodsituatie. En als die noodzaak betekent dat je 12.000 euro aan een privejet uitgeeft, zou je zeggen dat je ook de andere kant op kunt redeneren en tegen Hoekstra zegt; ‘ Wopke jongen, ik weet dat het zuigt, maar ja, je MOET nu eenmaal naar Berlijn, en zo voorkomen we in ieder geval dat Dan Einhorn gaat zeuren. Je vliegt dus maar maar mooi met Sleazyjet.
Al met al, komt het op mij nogal ongeloofwaardig over dat de ‘logistieke puzzel niet te leggen viel.’ Simpelweg omdat niet willen nog altijd iets anders is dan niet kunnen! En dan heb ik alleen nog maar naar een vluchtenwebsite-je gekeken. Er zijn natuurlijk nog andere vervoersmogelijkheden. Stel: we besluiten een taxi te nemen. Even contact opnemen met de eerste taxicentrale die mijn zoekfunctie oplevert; in mijn geval taxicentrale Amstelveen. Een belletje met hen levert een prijsopgave van 3600 euro voor de complete reis op. Toegegeven, geen goedkoop ritje, maar zelfs als je 1500 euro aan verkeersboetes incalculeert (en bedenkt dat de Duitse snelwegen geen snelheidslimiet kennen), ben je minder dan de helft van het huidige kostenplaatje kwijt.
Tot slot wil ik nog even kijken of er überhaupt bij stil is gestaan, dat de prijzen onder privé-jet-vluchtaanbieders ook kunnen variëren. Zo kom ik terecht bij de snelle prijsindicatie van Global Aviation.
Helaas blijkt deze niet zo snel, dus toch maar even bellen. De telefonische prijsindicatie gaat inderdaad een stuk sneller. Zonder enige pauze om het één en ander op te zoeken, wordt mij direct verteld dat het huren van een privé-jet voor vier personen van Brussel naar Berlijn en de volgende dag van Berlijn naar Amsterdam, ongeveer 12.000 euro kost. Zo lijkt dit deel van het kostenplaatje van Wopkes (ja sorry, ik weet dat het kinderachtig is en nergens op slaat, maar ik vind Wopke gewoon echt een grappige naam) reis, in ieder geval wel te kloppen. Toch is het wel frappant dat Global Aviation deze, toch redelijk specifieke prijsopgave, zo snel uit het hoofd weet. Zou Wopke wellicht hier geboekt hebben? Toch maar even kijken wat andere sites hierover te melden hebben. Verrek bij Privetefly.com kun je voor de helft van de prijs dezelfde privevluchten boeken. Nog steeds vind ik bijna 6000 euro heel wat voor dit tripje voor vier, maar het zou wel 5830 euro aan kosten besparen, en dat is toch al gauw een halve vlag.
Goed, tot zover het kostenplaatje. Tijd om over te schakelen naar de noodzakelijkheid van deze reis. De eerste reis, van Brussel naar Berlijn dus, had als hoofddoel om de Duitse Minister van Financiën een lintje op te spelden. Nu wil ik niet denigrerend doen over koninklijke onderscheidingen, menig Nederlander is terecht trots als hun jarenlange inzet door ons koninkrijk wordt beloond met een onderscheiding. Het zou dus zomaar kunnen dat de Duitse minister Schäuble deze onderscheiding als kroon op zijn werk ziet en hem ‘s avonds op zijn pyjama opspelt.
Maar ja, het zou natuurlijk ook goed mogelijk zijn dat deze onderscheiding hem werkelijk geen moer interesseert en ergens op zolder in een doos verdwijnt met de medaille voor de Duitse variant van de avondvierdaagse.
Belangrijker is dat dat hele lintje er niet eens toe doet. De reden dat Wopke namelijk ‘ genoodzaakt’ was een privé-jet te nemen, was omdat hij per sé die avond in Berlijn wilde zijn om kennis te maken met de nieuwe Duitse Minister van Financiën. Nu is het natuurlijk kinderachtig om er maar gewoon vanuit te gaan dat zo een bespreking toch ook een dagje later zou kunnen. Per slot van rekening zijn ministers drukke mensen en waren er wellicht zeer belangrijke zaken van (inter)nationaal belang die dringend besproken dienden te worden. Houdt u deze gedachte vooral nog even vast voor later.
Ik wil het eerst nog even hebben over de terugreis. Ook deze ging per privé-jet omdat de minister anders niet op tijd was geweest om in Nieuwsuur te verschijnen. Dit optreden was zo godvergeten belangrijk dat we in de uitzending eerst een item over spanningen tussen Rusland en het Verenigd Koninkrijk voorgeschoteld krijgen, daarna iets over de mogelijke verhuizing van Unilever, dan komen aan bod de Amerikaanse protesten tegen vuurwapenbezit, het mogelijk aftreden van de Slowaakse premier en het Heimatsministerie in Duitsland (Hey als jullie toch al in Duitsland zijn, hadden jullie dan niet bij Wopke langs gekund?) en pas dan komt Wopke aan het woord in een item van tien minuten (inclusief een paar filmpjes). En wat hij te melden? Hij is blij dat de bonussen bij ING niet door gaan, wil dat landen in Europa hun financien op orde hebben en is in Europa op zoek naar steun voor zijn Europese visie. Kortom, het is meer dan logisch dat voor deze belangrijke mededelingen een privé-jet is geregeld en geen gebruik is gemaakt van skype-achtige constructies om hem dit te laten vertellen. Om nog maar te zwijgen van de chaos die ongetwijfeld was uitgebroken als Wopke helemaal geen acte de presence had gegeven.
Oke, tot dusver hebben we dus gezien dat Wopke een staf heeft die zo slecht in puzzelen is, dat 11.750 euro wordt uitgegeven aan twee reisjes die maar een fractie hadden hoeven (en vooral moeten!) kosten. Een reis die ‘men’ noodzakelijk vond om een babbeltje te kunnen maken met een collega en 10 minuutjes in een programma te verschijnen dat die dag slechter is bekeken dan f*cking Utopia en programma’s als ‘Doe het lekker zelf’ en ‘ Verzamelkoorts’, waar ik als tv-junk in ieder geval nog nooit van heb gehoord.
U denkt nu natuurlijk ‘Wel godgloede#@&^*%$#!!!, dit kan toch niet gekker!’, maar dan onderschat u Wopke, voor wie niets te gek is! Er zijn namelijk twee feitjes die ik bewust voor het spetterende slot heb bewaard. Wie namelijk denkt dat dit ongetwijfeld een eenmalige uitzonderingsactie van Hoekstra was, moet ik teleurstellen. Wopke heeft namelijk het gore lef om nog geen twee weken later opnieuw een privé-jet in te huren, omdat ook bij zijn tripje naar Parijs er volgens de woordvoerder echt geen andere opties waren. En weet u nog dat ik vroeg om de vraag, of het gesprek met de nieuwe Duitse Minister van Financiën niet wat later kon plaatsvinden, even te parkeren? Nou, dit bleek inderdaad het geval, als we in het eerder aangehaalde artikel het volgende lezen: Het gesprek met Scholz werd uiteindelijk alsnog verzet naar een dag later.
Laat ik me tot slot tot de Minister richten. Beste Wopke, we leven in een tijd waar menigeen met sceptisch wantrouwen naar de Haagsche politici kijkt. Als dan blijkt dat een minister in nog geen twee weken tweemaal een privé-jet huurt voor exorbitante bedragen, wordt dit wantrouwen alleen maar bevestigd. Zeker als dan ook nog eens blijkt dat de noodzaak van de 11.750 uitgegeven euro met de beste wil van de wereld niet goed te praten is. In Nederland zijn er helaas nogal wat mensen afhankelijk van een bijstandsuitkering. Een alleenstaande moeder in de bijstand ontvangt maandelijks 935,49 euro. Dit betekent dat het geld dat u achteloos door de W.C. gespoeld heeft, evenveel is als een bijstandsmoeder met kind in een heel jaar verdient. Sterker nog, dan houdt u nog voldoende geld over om op een budget van Brussel naar Berlijn en terug naar Nederland te reizen.
Ik hoop dan ook dat u begrijpt dat één en ander overkomt alsof u neerkijkt op juist die mensen waarvoor u uw werk zou moeten doen. Maar ja, vanuit een privé-jet gaat dat natuurlijk wel zo makkelijk.
