Met veel bombarie en een vlucht met een privéjet hebben we ervoor gezorgd dat meneer Facebook verantwoording moest komen afleggen aan “we the people”. Dat gebeurde allemaal in een uur van vragen stellen door Europarlementariërs, en 10 minuten totaal waarin the Zuck antwoord moest geven op deze vragen. Allemaal van die voorwaarden die leuk op de achtergrond zijn uitonderhandeld door organisaties die verantwoordelijk zijn voor het overgrote merendeel van onze wetgeving, die door niemand zijn gekozen en die bijna altijd volkomen anoniem zijn.
De aanstichter van dit 10 minuten gesprek was niemand minder dan de voorzitter van het Europees Parlement, Antonio Tajani (Christen Democraten/EVP). Na afloop was Tajani helaas niet beschikbaar voor vragen met betrekking tot dit Zuck-momentje.
Anyway… Daar zat hij dan. De man die al dan niet medeverantwoordelijk is dat Trump werd verkozen als president van de VS, dat Brexit realiteit werd en zelfs dat bij ons kapitein der Renaissancevloot Thierry Baudet zitting mocht nemen met de Hiddemeister in ons parlement. Kun je kwaad of blij van worden maar voor mij is het om het even. Waar vroeger ‘de media’ een dikke vinger in de pap had bij het verkozen krijgen van politici zie je dat dit steeds meer opschuift naar het wilde westen van het online domein.
Dat verklaart ook de gelaten houding van Zuckerberg in het gesprek met het Europees Parlement. Niemand dwingt ons immers om gebruik te maken van Facebook, WhatsApp, Twitter en ga zo maar door. Niemand staat op vanuit de verschillende regeringen en politieke partijen die eist dat onze publieke ruimte echt publiek moet blijven en niet gedomineerd moet worden door een zeer beperkt aantal marktpartijen die niets hebben met Nederland of zelfs Europa. Waarbij politici het nog steeds lastig vinden om te begrijpen dat het internet niet te reguleren valt, zelfs niet in leuke landen als China.
Zo is de EU, en Nederland, volledig afhankelijk van software van een niet lidstaat wat gewoon raar is. Als morgen Microsoft, IBM, Oracle of Cisco de stekker ergens uit moet trekken, want Trump wil iets, dan ligt alles dus letterlijk op z’n reet. Dat we nagenoeg geen grote ICT bedrijven meer hebben in de EU is vooral te danken aan de machtspositie die bovenstaande bedrijven hebben ingenomen. Gesteund door politici die meer bezig zijn om weer herkozen te worden dan dat ze een lange-termijn visie hebben op dit gebied.
En zo zijn we weer terug bij af. Ik kan hier af gaan steken welke vragen er aan Zuckerberg gesteld werden, wat de antwoorden waren en komen met 5000 woorden analyses maar daar gaat het niet om. Verre van. Want ja, natuurlijk was het een farce. Een toneelstukje dat ons Europees Parlement er nog steeds toe zou doen en dat de mensen die er zitten “ontzettend belangrijk werk” uitvoeren voor en namens ons.
Terwijl de enige oplossing is om zelf eens een keer te investeren in een ICT sector en dus ook onze onafhankelijkheid.
