Vandaag is er uitsluitsel gegeven naar aanleiding van de vragen die Tweede Kamerlid voor de SP, Ronald van Raak heeft gesteld aan minister Plasterk rondom het Bureau ICT-Toetsing.
Rik Sanders schrijft in de Computable:
Het Bureau ICT-Toetsing (BIT) heeft geen bevoegdheid om te adviseren over grote ict-projecten bij gemeenten. Gemeenten hebben een zelfstandige verantwoordelijkheid als het gaat om het beheersen ervan. Er is op dit moment ook geen aanleiding om de publieke aanbestedingsregels te herzien zodat het BIT wel een rol kan spelen op lokaal niveau. Dit heeft demissionair minister Plasterk geantwoord aan de SP naar aanleiding van Kamervragen.
Dan heb je een centraal orgaan dat toezicht moet houden en dan ontneem je haar niet alleen de bevoegdheid gemeenten terug te kunnen roepen vanwege ontoelaatbare risico’s. Maar verbied je haar ook nog eens op vrijwillig verzoek van een gemeente een ICT project te toetsen. Dat kan dus hard uit de hand lopen zoals bij Groningen. In het meest positieve geval worden dus een kleine 400 gemeenten gedreven om grof te betalen om elders advies in te winnen.
Persoonlijk vind het on-be-grijp-e-lijk wat er vandaag de dag gebeurt bij de overheid. Aan de ene kant zou je haast denken dat iedereen die domme besluiten kan nemen bij de overheid een ICT bestuurder ergens is. Aan de andere kant zie ik ook dat de overheid verdwaald is waarbij niemand geen enkele verantwoordelijkheid durft te nemen om problemen op te pakken en probeert op te lossen.
Het niet-falen weegt zwaarder dan succes boeken. Als er überhaupt risico’s worden genomen dan zijn dat voornamelijk partij risico’s waarbij de verantwoordelijkheid nimmer op een persoon te verhalen valt.
Ik kan hier langdradig over doen maar in het kort, dit is laf. Een goed bestuurder neemt juist risico’s. Risico’s die deze kan calculeren en kan delen. Waarbij je hulp vraagt aan degene die kunnen bijdragen. Waarbij je de grootste criticasters dichtbij houdt. Vrijwel altijd hebben deze personen enkel het belang om de eigen organisatie of het team naar een hoger plan te tillen en het vooral beter willen doen. Daarom uiten zij die kritiek.
Voorlopig blijkt er geen enkel politiek draagvlak te zijn om deze, nogmaals, laffe bestuurders te helpen aan een baan waar je geen risico loopt om foute beslissingen te nemen.
Er is werkelijk zoveel te doen willen wij eindelijk eens klaar zijn voor de toekomst, en deze breed georiënteerde jongen zit nog beschikbaar thuis…
